010- Daddy always said ,If boy's don’t like you they are gay.

Hij-
‘Hey, makker!!’ ik schrik wakker van de stem van Dean. ‘Gelukkig, je leeft nog,’ grapt Dean. Met een zucht ga ik zitten. ‘Sorry, ik weet niet waarom..’ ‘Het is al goed’ onderbreekt Dean me. Hij omhelst me. Ik voel een traan van Dean op mijn schouder vallen. Zelf begin ik ook te huilen. Dan voel ik Dean schrikken. ‘Sorry’ zegt hij. ‘Ik moet heel even weg’. Ik zie hem naar Olivia toelopen. Olivia rent in paniek weg. Dean roept Olivia na. ‘Olivia, wacht!’ Olivia rent keihard door. Dean rent haar nu achterna. Olivia ziet een stoeprand niet en ze valt op de grond. Dean knielt naast haar neer. ‘Olivia. Gaat alles goed?’ hoor ik hem met een trillende stem vragen. Als ze na een tijdje nog steeds niet reageert ren ik er ook naartoe. ‘Wat is er aan de hand?’ vraag ik gestrest als ik aankom. ‘Haar hoofd’ huilt Dean. Ik kijk naar haar hoofd en zie een grote bloedvlek. Ik twijfel niet en typ het alarmnummer in.

Dean-
‘Jongeman, wil je iets drinken?’ vraagt een verpleegster. ‘Nee’ antwoord ik. Ze loopt weg. Ik pak Olivia’s hand. ‘Het spijt me. Dit is allemaal mijn schuld. Het spijt me zo!’ Zeg ik huilend. De dokter komt binnen. ‘Wat is er precies aan de hand’ Vraag ik hoopvol. ‘Het valt mee’ zegt hij kalm. ‘Ze heeft een zware hersenschudding en een gebroken neus.’ Ik glimlach. ‘Dat is dan nog positief hè’ zeg ik. ‘Wanneer komt ze weer bij? ’ ‘Dat kan elk moment zijn’ wordt er teruggezegd.’ Je kan in het bed naast Olivia slapen. Als er iets misgaaat, druk je op de groene knop onderaan de monitro. Oké?’’oké! zal ik doen!’ zeg ik. De dokter loopt weg. Ik ga in het bed liggen. Ik kan niet slapen, ik word helemaal gestoord van dat gepiep!!