O43.

Mijn ogen vliegen open van een nogal vreemd gevoel, Harry ligt dicht tegen me aan en naast het bed staat een tafeltje met eten op. Zijn lippen hadden enkele luttele seconden op de mijne gelegen.
Alsof hij me wakker kuste uit een slaap van meer dan 100 jaren, maar aan mijn handen te zien, die nog niet verrimpelt waren, waren het maar enkele uurtjes.
"Hoe was je nacht, schat?" vraagt hij suggestief, terwijl hij over me heen een broodje neemt en deze begint op te peuzelen.
Het was een enorm fijne nacht geweest, we hadden tot 3 uur gekletst en ik had steeds tegen hem aan gelegen, maar hij ook tegen mij, uiteindelijk was hij op mijn borstkas in slaap gevallen en voelde ik me even 'de man' in deze relatie toen ik door zijn haren kon strelen en hem lieve woordjes kon toefluisteren terwijl hij het niet hoorde of dat hoop ik tenminste.
"Je was gisteren heel lief." begint hij, hij draait cirkeltjes over mijn borstkas met zijn wijsvinger. Ik ben begin te blozen, maar neem snel een broodje om me achter te verstoppen. Dan bedenk ik me dat ik iets minstens even flirterig terug moet zeggen. "Je zag er ook zo prachtig uit." grijns ik snel.
Hij trekt één wenkbrauw op, maar begint daarna te glimlachen. "Je bent écht té schattig, weet je dat?" Ik denk dat het een retorische vraag is, dus ik antwoord niet, maar staar hem liefelijk aan.
"Kom hier." zegt hij, nog steeds geamuseerd glimlachend, terwijl hij met zijn vinger een beweging maakt die er op duidt dat ik dichter bij hem moet komen, iets wat ik instinctief meteen doe.
Onze neuzen raken elkaar en ik moet meteen daardoor giechelen. Als ik door heb wat hij wilt doen druk ik snel mijn lippen op de zijne, voor hij dat bij mij kan doen.