No More Sweet Goodbyes [Akatsuki] ~5~

Thanks Sasori
[Yume pov]. 'Tuurlijk' lacht hij. 'Vertel op'. 'Ik zit bij de Akatsuki'. Me zus en ik kijken elkaar raar aan. 'Weet je toevallig ook hoe die jongens daar heten' vraagt Asuna. 'Naruto en Sasuke' mompelt hij. 'Aaha' zeggen we tegelijk. 'En...' zegt hij. 'Dan nog iets, Wie ben jij'. 'Sasori, Akasuna no jullie'. 'Wij zijn Asuna en Yume Hayaka' zeggen we. 'Nou zie jullie nog'. Hij springt voorzichtig uit de boom. 'Zeg wacht eens' roep ik. 'Wat ga je doen zusje' vraagt Asuna verbaast. 'Misschien kunnen we met hem mee we hebben toch geen huis enzo'. 'Goed idee' lacht ze. We springen uit de boom. 'En wat was er'. 'Mogen we misschien met je mee, We zijn familieloos op elkaar na dan '. 'Kom dan maar' lacht hij. We volgen hem. Dagen later=. 'Zijn we nog steeds niet' zucht Asuna. We proberen op te staan. 'Kom op watjes nog een stukje'. 'Asshole' mompelen we lachend. Hij helpt overeind en sleept ons mee. 'Sasori er zit zand in me mond' zeur ik. 'Dan moet je ook je mond houden' lacht hij. 'Heel grappig hor'. Hij kijkt me lachend aan. Dan bots ik met me hoofd tegen een steen en word alles zwart. Ik merk nog wel dat hij me optilt.