Hoofdstuk 9 x

De volgende ochtend. Ik werd wakker en merkte dat ik had gehuild, want mijn kussen was zwart van de uitgelopen mascara. Toen drong alles weer tot mij door. Het liefst wou ik dat mijn vader nu om de deur kwam en vroeg of ik lekker had geslapen. En dat ik alles had gedroomd. Maar dat was niet zo. Mijn vader was neergeschoten. Niemand weet door wie. En mijn vader is daarna overleden. Het leek allemaal zo makkelijk. Maar dat was het niet. Er gingen zoveel vragen door mijn hoofd. Maar de vraag die het meest belangrijk voor me was: Wie heeft dit gedaan en waarom? Opeens viel mijn oog op een briefje op mijn bureau. Gister niet opgemerkt. Ik stapte mijn bed uit en liep naar mijn bureau. Ik vouwde het papiertje los. Lieve, Darcy. Ik moest het doen. Zo is het beter. Echt waar. X mij. Ik las het nog een paar keer over. Ik werd boos. Zo is het helemaal niet beter! Ik heb niemand meer! Niemand! Alleen mijn moeder. Maar waar is zij? Ik bedacht me de envelop die ze me had gegeven toen ze me achterliet. Misschien staat daar haar adres in? Waar had ik dat ding gelaten? Na een tijdje zoeken had ik het eindelijk gevonden. Ik ging op met bed zitten. Met trillende handen opende ik de envelop. En haalde er een brief uit.Lieve, Darcy. Dit is een brief van je mama. En je moet weten dat ik zielsveel van je hou. Het ligt echt niet aan jou dat ik weg ben gegaan. Maar ik heb er zeker geen spijt van. Zo is het beter. Veel beter. Ik hoop dat we elkaar ooit nog eens zien. Maar wel alleen wij tweetjes. Samen. Ik hoop dat ik je het ooit allemaal kan uitleggen. Op de goeie manier. En niet met een brief. Darcy je gaat ooit nog iets van me horen. Misschien niet op een leuke manier… Maar het moet. Ooit zal het gebeuren. Maar geniet van je leven, Darcy. Denk niet teveel aan mij. X Je mama Petra. Ps. Mijn adres is: Bomenstraat 162A. Ik snapte er niks van. Waar had ze het over? Wat zal ooit gebeuren? Gelukkig stond het adres erbij. Ik pakte het andere briefje erbij en hield het er naast. Opeens zag ik een duidelijk overeenkomst tussen de brieven. Precies hetzelfde handschrift. Maar zou mijn moeder dan mijn vader… vermoord hebben? Was dat dan het gene dat ooit zal gebeuren? Want deze manier is zeker niet leuk! Ik was laaiend. Nu zal ik mijn moeder opzoeken en ik haar vinden ook. Wat denkt ze wel niet? Ik moet weten wat de reden hiertoe is. Ondertussen had ik nog steeds niet gegeten. Ik dacht weer aan Tom. Je hebt gelijk, Tom. Ik voel me veel beter als ik niks eet. Ik ging op de weegschaal staan. Nog steeds hetzelfde… Ik liep weer naar mijn kamer en maakte een lijstje.
What to do?
- Mama vinden.
- Afvalle max. 40kg.
- Charlie een lesje leren.
- BFF zien te krijgen.
Niet veel dingen die ik wil bereiken. Maar het zijn moeilijke opdrachten. Hoe dan ook. Ik ga zorgen dat ik ze allemaal haal. New places have new problems…