No More Sweet Goodbyes [Akatsuki] ~3~

People go crazy when they now us, Right Onee-Chan
[Yume pov]. 'Meligheid heerst bij ons heaa' lach ik. Ik neem nog een hap uit de appel. Ze knikt. 'Maar da joch met die insceten was wel freakie' zegt ze. Even lijkt het alsof ze het meent. 'Kijk uit een spin'. Ik wijs naar haar schouder. 'Heluppp' gilt ze en springt. 'Asu da helpt nie'. Ze kijkt me dom aan en gaat dan verder met springen. 'Nou dan ga ik verder zonder jou'. Ik sta en neem de laatste hap en gooi de appel op de grond. 'Doei Onee-Chan'. Zuchtend ga ik verder. Dan kom ik aan in een veld waar mensen aan het trainen zijn. 'Wat een sukkels zeg' hoor ik naast me. Geschrokken kijk ik naast me. Daar ligt mijn zus op haar buik naar de mensen te kijken. 'Misss' gillen we dan. Geschrokken komen ze onze kant op. We springen op en rennen door het veld heen. Als we bijna het veld uit zijn. Struikel ik en pleur over Asuna. We rollen naar beneden. 'Wouw das een snele manier ombeneden te komen' zegt Asuna lachend. We vegen onze kleren af. 'Daar zijn ze' horen we achter ons. We lopen rustig verder totdat.........