Untouched. -003-

Jane Point Of View.

Meteen komen er drie gedaantes op me afgelopen. Drie jongens, vreemde jongens. Ze zijn vreemd door hun stijl. Afschuwend kijk ik ze aan, ook al moet ik toegeven dat ze best schattig zijn. "Gaat het? Sorry voor die hevige klap. Iemand heeft blijkbaar onze caravan gesaboteerd, waardoor de remmen zijn verwijderd." Nars kijk ik naar de jongen die spreekt. Hij is de grootste en draagt een hele grote muts op zijn hoofd, waardoor je zijn haren niet kan zien. Net zoals de andere twee jongens. "Je hoofd bloed." Vertelt de andere jongen, die sprekend op de grootste jongen lijkt. Ik breng mijn linkerhand naar mijn hoofd, die daarnet hard tegen de muur aanbotste. Ik voel een warme vloeistof over mijn hoofd sijpelen, naar mijn hand. Meteen trek ik die terug en kijk grondig naar mijn rode hand. Hoe kan dat nu? Zo hevig bloeden, van tegen een vlakke muur te botsen. Ik kijk naar de muur, die ook al onder het bloed zit. Meteen zie ik hoe ik aan dat bloed kom. Ik ben tegen de lamp gevallen.

Nu pas zie ik de glasscherven van de lamp, op de grond liggen. "Dat moet verzorgd worden." Bang kijk ik naar de drie jongens. Ik wandel de mobilhome uit en bekijk naar een zwarte caravan, die helemaal tegen onze caravan staat. "Jullie rijden blijkbaar ook niet op een rustig tempo." zeg ik chagrijnig, wanneer ik de caravans zie tegen elkaar plakken. Wanneer Damian en Katrina terug komen, zullen ze er niet goed van zijn..