04

Het moment daarna ging heel snel.
Er waren spoken, pratende schilderijen, enorme trappen en een streng uitziende mevrouw genaamt Minerva Mcgonagall. maar wij moesten Professor zeggen.
ze keek iedereen een voor een aan, en toen moesten we in een grote rij van twee gaan staan.
Cara stond natuurlijk naast me.
Soms ben ik ontzettend blij met een tweelingzus. dan voel je je teminste niet alleen op dit soort momenten.
er gingen twee grote, houten deuren open en het licht deed pijn aan mijn ogen.
toen mijn ogen gewent waren aan het licht viel mijn mond weer open van verbasing.
We liepen tussen 4 lange tafels door waar alle andere leerlingen al zaten.
er stonden allemaal gouden borden en bekers.
aan het einde van de zaal stond een andere lange tafel waaraan alle leraren zaten.
en in het midden van die tafel zat Dumbledore. de man waar ik al zo ongelofelijk veel van had gelezen en gehoord.
voor de leraren tafel stond een houten krukje met een stoffige oude hoed erop.
Professor Mcgonagall ging er naartoe en tikte erop met haar toverstok.
ineens begon de oude hoed te zingen!
hij zong over de school, en over de 4 afdelingen. Namelijk Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw en Slytherin.
alleen ik had nog geen idee waar ik bij zou komen.
mijjn vader zat bij Gryffinfor. mijn moeder zat bij Hufflepuff. mijn Broer Evan zit bij Hufflepuff en mijn oudere zus zit bij Slytherin, net zoals mijn oom en grootmoeder.
dus het was nog maar de vraag waar ik bij zou komen.
de hoed was opgehouden met zingen en Professor Mcgonagall rolde een lange lijst uit waar onze namen op stonden.
"Als ik jullie naam noem. komen jullie hier op het krukje zitten, en de sorteerhoed roept dan jullie afdeling." zei ze en ze keek naar de lijst.
alle eerste-jaars hielden hun adem in. niemand wilde natuurlijk als eerste genoemt worden!


to be continued...