101. I had enough of your whinning!

De volgende dag was Olette nerveus. Ze had voor het eerst in lange tijden goed geslapen maar toch viel ze af en toe inslaap in de lessen. Bij kruidenkunde niet aangezien ze weer werd lastiggevallen door die vage stemmen. Ze waren overal. De meeste stemmen waren best wel grappig vond ze. Zo was er een stem die, toen Olette in haar duim had gesneden, zei dat ze niet zo op haar duim moest zuigen als een baby zonder speentje maar dat ze gewoon haar stok kon pakken en weer een van die vage woordjes moest zeggen die vage dingen deden. Olette had daarom gelachen en had maar een pleister gesommeerd. De stem had haar uitgelachen maar dat had ze genegeerd. Professor Stronk hield haar na het incident met die paarse plant goed in de gaten. Olette moest van haar nog een keer die plantjes planten en weer probeerden ze haar niet te vermoorden. Sterker nog, toen ze begon aan het tweede plantje gingen alle plantjes nog voor ze die ene had geplant zelf naar de juiste potten. Stronk had toen haast een toeval gekregen. Olette had verbaasd naar de plantjes gekeken en toen de bel ging ging zij meteen weg. Ze had twee redenen. Één, ze vond het allemaal maar vreemd met die plantjes. Twee, dat was het laatste uur, ze moest nog wat dingen doen met Belinda en Parvati waar ze eigenlijk geen zin in had. Maar ze werd gedwongen door Ginny die nog steeds af stuiterde als ze Olette zag en vooral als nou net Theodoor langs liep. Zuchtend liep ze voor de laatste keer heen en weer tot er een deur verscheen. Ze deed hem open en zag Belinda en Parvati staan. 'Oké, we ronden onze datingtraining af en dan moet je gaan eten en je klaar gaan maken.' Zei Parvati. Olette knikte langzaam en ging zitten op de stoel.

Het avondeten was begonnen en Olette rende snel de op een na laatste trap af. Maar natuurlijk, zoals gewoonlijk, botste ze weer tegen iemand op. Ze viel de laatste trap naar beneden met de andere persoon naar beneden. Olette probeerde rechtop te zitten wat gelukkig lukte. Ze keek met een met pijn vertrokken gezicht naar degene die ook op de grond lag. Ze kroop naar hem toe. 'Ron? Ron, gaat het wel?' Ron mompelde wat en probeerde rechtop te zitten. Olette hielp hem en trok haar stok. 'Accio vuurbloemsap. Accio kindasap.' Ron rolde zijn ogen. 'Het spijt me zo Ron! Wacht even, ze zijn er zo.' 'Waar heb je het over. Wie zijn er zo?' Twee flesjes kwamen met een grote snelheid op haar af en gelukkig ving ze die. 'Ik weet dat je me niet mag, dat je me waarschijnlijk zelfs haat, maar je moet me nu heel even vertrouwen. Ow, nog één ding. Accio fles.' Een paar seconde later kwam er ook een fles met water op haar af. Ze ving die en stond op maar ze ging al snel op de trap zitten. 'Ron, probeer eens op te staan en hier te komen zitten. Als je zit moet je me vertellen waar het pijn doet en niet.' Hij snoof. 'Waarom zou ik.' ze gaf een geïrriteerde zucht. 'En nu ben ik het zat met jouw gezeur! Je staat nu meteen op, vertelt me waar je pijn hebt en houd daarna je mond! Ik hou er helemaal niet van om zo te flippen, maar ik heb je verwond en ik wil je in hemelsnaam gaan helpen!' Ron keek haar met open mond aan en knikte langzaam. Nooit gedacht dat ze zo boos kon worden om zoiets. Hij stond voorzichtig op en kreeg meteen een steek in zijn rechterbeen. Hij ging snel op de trap zitten. 'Mijn rechter been en mijn ribben.' Ze knikte en maakte één van de flesjes open. Ze mompelde wat en trok Ron's mond open. '1, 2, 3.' Daarna deed ze het flesje dicht en stopte ze het in haar zak. 'Tel af van 21 naar nul.' Hij knikte verward en telde af. Toen hij bij de nul was voelde hij opeens geen pijn meer. 'Mond open.' Olette deed het andere flesje open en deed een druppel in zijn mond. 'Zo, nu ben je weer helemaal opgeknapt.' Ze stond op en liep de trap weer op. 'Ga je niet naar de eetzaal?' Ze schudde haar hoofd. 'Ik haal wel wat uit de keuken.' Ron keek haar verbaasd na. Misschien was ze wel niet zo slecht als hij dacht. Snel schudde hij die gedachte weg. Eens een Zwadderaar, altijd een Zwadderaar. Hij stond op en liep de eetzaal in. En een wonder dat het was at hij niet zoveel als normaal.

Ik heb een nieuwe storie; I'll be your light in the dark |Vampire Knight|online gezet en maandag komt het eerste hoofdstuk ^^ Voor de mensen die het zouden willen lezen. Het heeft nog geen cover maar daar werk ik nog aan. Kudo? Reactie?