Chapter Fourty-Three,

Elise's pov.

Het was stil in Harry's kamer. Tot zijn moeder en zus kwamen. 'Harry!' roept Anne huilend. Gemma kijkt me boos aan. Ik laat mijn tranen weer lopen. Lisanne haalt ook diep adem. De rest zou zo ook komen. De dokter komt binnen. 'Ik neem aan dat u de familie van meneer Styles bent. Anne knikt en de dokter vertelt alles. 'Dus een operatie is nodig?' De dokter knikt. Anne zucht. Doet u alstublieft alles om hem te helpen.' de dokter knikt. 'Altijd. De ER is klaar, we kunnen gelijk beginnen.' Anne knikt en een paar dokters nemen Harry mee een operatiekamer in. We lopen naar een wachtkamer. 'Elise, wat is er nou gebeurd?' vraagt Anne. 'Een paar mannen kwamen ons overvallen, en toen zeiden ze dat het niet genoeg geld was en toen wilden ze mij, en toen kwam Harry voor me op en, en..' ik kwam niet meer uit mijn woorden. 'Dus je hebt hem niet eens geholpen!' roept Gemma kwaad. 'Jij zat grwoon toe te kijken hoe Harry zowat doodgeslagen werd!' ze begint te schreeuwen. 'Gemma, wees rustig.' zegt Anne. Gemma ploft op een van de stoelen. Ik ga naast Lisanne zitten.
Uren streken voorbij en eindelijk kwam de dokter. Anne staat snel op en kijkt hem vragend aan. Ik sta op. 'Ik ga even naar de wc.' zeg ik zacht tegen Lisanne. Ze knikt. 'Ik vertel alles wel.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik kom er wel achter.
Ze kijkt me vragend aan en ik loop weg. Ik loop de wc in en zak op de grond. Tranen beginnen opnieuw te lopen. Ik kon hier niet tegen. 'Kutleven!' schreeuw ik. Na een minuut sta ik op en kijk ik in de spiegel. Ik zucht en loop de wc uit. 'Whooh.' hoor ik iemand zeggen en ik knal tegen hem op. Ik val bijna achteruit. Hij pakt mijn arm vast zadat ik niet val. 'Sorry, ik zag je niet.' ik kijk op. Een jongen met gespierde armen en mysterieuze ogen keek me aan. Hij had een doktersjas aan. 'Eh. Gaat het wel? Was jij degene die kutleven schreeuwde?' ik keek vragend omhoog. Want hij was nogal lang. 'Ja dat was ik.' zei ik met een piepstem. Ik hoest even snel. 'Dus?' vraag ik nu normaal. 'Er is iets naars gebeurd, of niet?' vraagt hij. 'Misschien. En mag ik mijn arm terug?' vraag ik. Hij kijjkt naar mijn arm die hij nogsteeds vast had. Hij laat het snel los. 'Sorry daarvoor.' Ik haal mijn schouders op. 'Boeie. Ik moet gaan.' Ik loop weg. Terug naar de kamer van Harry.