- 050

Julia
Ook al zit ik in de leerlingenkamer en is het zo druk, mijn ogen blijven op de ketting gericht. Ik weet dat professor McGonagall het niet goed vindt als ik het om doe, maar het is en blijft mijn ketting en mijn keuze. 'Is die ketting zo interessant?' vraagt Ron plotseling aan mij. Ik schud mijn hoofd. 'Ik moet gewoon ergens over nadenken.' mompel ik. 'Als er iets is kun je het ons gewoon zeggen.' vertelt Hermione. 'Oké, maar er is niks hoor.' lieg ik. Eigenlijk ben ik niet eerlijk tegen hen. Ze weten niet dat ik een dooddoener ben, dat ik Voldemort's dochter ben en ook nog eens dat van die ketting! In mijn hele leven is gewoon dat ik nu het meeste pech heb. Waarom ik? Waarom mijn moeder? Weer komen er tranen in mijn ogen. Wie had dat ooit gedacht. Ik sta op en loop via de trappen naar beneden. Snel wrijf ik met mijn hand in mijn ogen. Ik zie in de verte, een meisje met donkerbruinhaar lopen. Ze komt me niet echt bekend voor. Na 30 seconden is ze een paar stappen van mij verwijderd. 'Een brief, van de Dark Lord voor jou.' zegt ze trillend terwijl ze een brief in mijn handen duwt. De brief interesseert me niet. Ik blijf me afvragen: Wie is zij?