094~

Laura PoV
Gregory was chinees vrijwilliger om mijn doos met spullen te dragen, hoe vriendelijk van hem. TOen ik binnenkwam vielen de gesprekken stil, ik had het gevoel dat ik door iedereen aangestaard werd. Wel, Greg en Thalia hadden het zien aankomen. Ik gaf hen beiden een kus op de wang en mompelde 'goeiemorgen' tegen de rest. 'Laura?' vroeg Bill, en hij klonk verbaast. Ik knikte en probeerde hen zo veel mogelijk te negeren. Jammer genoeg was Thalia bijna klaar met het 'opmeten' van tom. Ik nam de papieren die Greg me gegeven had door, ze waren nogal vaag om mee te beginnen. Tom hing de hele tijd om me heen, wat nogal enerverend was. Misschien heb je dat nog nooit meegemaakt, maar het is nogal irritant als er de hele tijd iemand om je heen hangt, over je schouder meekijkt... 'Je bent veranderd.' zei hij plots. 'Dat gebeurd wel vaker na een jaar of zes.' mompelde ik zachtjes. Hij zweeg weer. 'Blijkbaar heb ik gelogen.. toen ik toen zei dat ik nooit nog iets knappers zou zien, je bent nog knapper geworden.' zei hij met een lichte glimlach. 'Denk er maar niet meer aan om die richting uit te gaan,' zei ik kalm. Tom beet op zijn lip maar hield gelukkig zijn mond. Het duurde niet erg lang voor Thalia bij mij kwam zitten, iets wat voor Tom blijkbaar betekende dat hij zich uit de voeten moest maken. ik keek naar Thalia. 'Magic. How did you do it?' vroeg ik zacht. ze glimlachte. 'mijn t-shirt.' fluisterde ze terug. Ik grinnikte. 'en als ik eerlijk ben geef ik toe dat ik hem gezegd heb dat hij bij mij niet moest proberen om te flirten omdat ik zijn verleden kende..' zei ze zo zacht mogelijk. Ik wist dat ik eigenlijk niet boos moest zijn op haar, maar ik was het toch. Ik kneep in haar arm -eerder om het niet uit te schreeuwen, maar goed- , maar ze klaagde er niet over. Ik merkte dat er iemand de hele tijd naar me keek, en ik wou dat Tom daarmee stopte.