006

Harry Potter

Stiekem sluipt Ginny de jongens slaapzaal binnen.
Ik begin te grijnzen als ze naar mijn bed sluipt.
Ginny gaat op mijn bed zitten en legt haar armen in mijn nek.
Voorzichtig kruipt ze op me en zoent me innig.
Ik zoen haar terug en trek de gordijnen dicht.
Waarom doe je ze dicht? fluistert Ginny.
Omdat je op een jongensslaapzaal bent. grijns ik.
Ginny grijnst en legt haar hoofd op mijn borst.
Na een korte tijd vallen we in slaap.
Ik word wakker en na een blik op mijn wekker weet ik dat het 6 uur is.
Ginny wordt langzaam wakker en gaat rechtop zitten.
Ze geeft me een zoen en loopt vlug naar haar eigen slaapzaal.
Ik stap uit bed en kleed me aan.
Na een blik op de klok in de leerlingenkamer weet ik dat het al 7 uur is en het ontbijt begonnen is.
Ginny komt de trap afgelopen en loopt naar me toe.
Glimlachend pakt Ginny mijn hand vast en trekt me mee naar de Grote Zaal.
Hoi Harry. zei een groepje in koor als we de trap aflopen.
Ik haal mijn schouders op en loop samen met Ginny verder.
Ineens zoent Ginny me innig.
Ik zoen haar terug en hoor een gil achterons.
Geschrokken laten we elkaar los en zien een groepje vriendinnen van Ginny staan.
Ginny kijkt ze kwaad aan omdat ze ons hebben gestoord.
Zuchtend trekt Ginny me mee naar de Grote Zaal en gaat grijnzend op mijn schoot zitten.
Ginny's vriendinnen kijken ons jaloers aan en gaan in een rijtje naast ons zitten.
Sikkeneurig komen Ron en Hermelien bij ons zitten.
Slecht geslapen? grinnik ik.
Ja. gromt Ron.
Ik kan het niet geloven. klinkt de stem van Perkamentus verbaasd.
Alle ogen zijn gericht op Perkamentus die is opgestaan en naar Ginny en mij kijkt.
Meneer Potter en Juffrouw Wemel hebben eindelijk iets. zei Perkamentus nog verbaasder.
Dat had u me wel mogen vertellen laatst, meneer Potter. grinnikt Perkamentus.
Toen hadden we nog niet. roep ik naar Perkamentus.
Ginny proest het uit waardoor ik ook ga lachen.
Waneer dan? vraagt Perkamentus die naar ons toe is gelopen.
De dag erna. grijns ik.
Goed gedaan, Harry. zei Perkamentus terwijl hij zijn hand op mijn schouder legt.
Verbaasd bartsen Ginny en ik tegelijk in lachen uit.
Geamuseerd grinnikend loopt Perkamentus weg.
Sinds waneer noemt Prof. Perkamentus jou bij je voornaam? vraagt een vriendin van Ginny geïntereseerd.
Sinds een paar jaar. zei ik luchtig.
Welk jaar dan? vraagt ze door.
Mijn 1e jaar. zei ik.
Ik voel een tril in mijn broekzak en pak mijn Iphone eruit.
Ik ontgrendel hem en zie dat ik een berichtje heb.
Nieuwschierig kijkt Ginny mee.
Ik open het smsje en kijk er verbaasd naar.
Waneer zie ik jou weer? Ik kan niet wachten.
xxx Lycinda<3
Who the hell is Lycinda? vraagt Ginny verbijsterd.
Ik heb geen idee. zei ik eerlijk.
Het meisje met wie ik toen getongd heb in die disco, heet zo. zei Ron bedachtzaam.
Waarschijnlijk is het dan voor jou bedoeld, want ik ken geen Lycinda. zei ik sirieus.
Ik geloof je. grijnst Ginny en ze geeft me lachend een zoen op mijn wang.
Lachend stop ik mijn Iphone weer terug in mijn zak en voel dat ik word aangestaard.
Aan de tafel van Ravenklauw kijkt Cho Chang ons kwaad aan.