04.

Bliss Evangeline Mary Blake
I am not boss

Oké dus, misschien had ik moeten strijken? Strijken zou een zeer goed idee zijn geweest. Hier zit ik dan. In een donkere concertzaal. Mijn beste vriendin stressend om een strijkijzer, terwijl ze mij hatelijke blikken en woorden toewerpt. Ik bedoel eerlijk. Is toch niet zo erg dat ik niet heb gestreken. Of dat die spongebob sweater eigenlijk veel te groot voor me was en ik het eigenlijk gebruikte als slaappyjama waardoor er alleen pluistjes opzitten. Ik bedoel is toch niet mijn schuld dat er witte vlekken zaten op de skinny jeans van de laatste keer dat ik mijn kamer verfde. Is toch niet mijn schuld dat mijn enkellaarsjes een beetje stoffig waren? Ik bedoel is niet mijn schuld dat ik mijn ondergoed vergeten was in te pakken toch? Oké, ja dit is allemaal mijn schuld, maar toch. 'Bliss waarom? Waarom probeer je me voorschut te laten staan? Je hebt niet eens ondergoed bij je! Eerlijk ik ga nu je vader bellen zodat hij kleren komt brengen.' Oké. Groot probleem. Als ze Julien belt komt hij aan met iets schattigs, dat perfect bij elkaar past. Niet zo erg eigenlijk. Als ze Danny belt komt hij aan met iets supersexy of super ordinair zoals een lere broek met gaten bij mijn kont. Hopen op Julien dan maar. 'Oh Danny, Bliss heeft allemaal verkeerde kleding meegenomen, niet eens ondergoed! Ik weet echt niet wat ik nu moet doen. Help me alsjeblieft!', snikt ze dramatisch door de telefoon. Het blijft even stil. 'Dank je Danny je bent de beste!' Ze hangt op en kijkt me boos aan. 'Wees blij dat je een vader hebt die nu gelijk naar de winkel gaat om kleding voor je te kopen.' Laat me raden, die kleding is zeker te vinden in een seksshop. Een catwomencostuum die niks aan de fantasie overlaat. Daarom lieve mensjes is liegen slecht. Karma pakt je altijd tien keer harder terug en dan draag je opeens een sexy konijnenkostuum naar een concert. Leer van mijn fouten.
~~
Gespannen zit ik in de concertzaal. Amelia is buiten aan het wachten op Danny. Fuck my life. Ik voel me nu net als Spongebob, die na jaren goed werk in de Krokante Krab, niet gekozen werd als de manager van de krokante krab 2. Ik voel me net als Plankton die er nooit in slaagt het recept voor de krabburger te stelen. Ik voel me net als Octo, die woont naast Spongebob. Damn ik ben depressief. Ik pak een borstel uit mijn handtas en begin me haar te borstelen. Adem in, Adem uit. Goedzo Bliss. Ik zie Amelia met een tas de kamer in komen. 'Jou vader is geweldig!' Ze haalt er een leren legging uit. Een cowboyhoed volgt. En als laatste een jurkje dat lijkt alsof het uit een lingeriereclame komt. What the fuck. Hmm denk je dat ik die pluistjes weg kan halen van mijn spongebobsweater? "Oké grapje ik wilde alleen je gezicht zien. Danny zegt dat je het kan dragen op hun volgende Halloween feestje. Wees blij dat Julien erbij was.' Ze duwt een zwarte basic jurk in mijn hand en overhandigt me daarna een spijkerjasje en een panty. Much better. 'Draag gewoon je jordans eronder pff je bent echt vervelend wist je dat?' Ik haal mijn schouders op. En daarom moet je nooit liegen. Liegen is slecht en je gaat er dood van. Note to myself: Don't lie.