O36.

We staan op het vliegveld en Niall komt aangehold. Liam, Zayn en Harry zijn er ook, maar Harry staat zo ver mogelijk van me weg.
Iedereen kan het zien en voelen, iets klopt er gewoon niet. Misschien was het wel mijn hart, het voelt vrij koud aan.
Niall omhelst als eerste May, geeft haar een dozijn complimenten over haar prachtige én Ierse uiterlijk en gaat dan verder met het begroeten en omhelzen van zijn vrienden.
"Ah! Louis!" lacht hij vrolijk en hij knuffelt me snel. "Ik ben zo blij dat jullie er allemaal zijn!" grijnst hij, alsof hij 2 maanden weg was in plaats van 2 dagen.
"Maar, heey! wat is er met jullie?" vraagt hij dan iets serieuzer. Hij wijst van mij naar hém en terug. Ik en Híj stonden namelijk zo ver mogelijk van elkaar verwijdert.
"He? niets!" gaan we snel, tegelijkertijd. Ik werp even een blik op Harry, hij kijkt ook naar mij. Het lijkt alsof hij al heel die tijd naar me keek. Zijn ogen staan zielig, alsof er iemand dood is gegaan. Ze lijken zelfs waterig.
Ik draai mijn hoofd snel van hem weg, maar blijf kijken.
Ik zie hem slikken en voor zich uit kijken en zijn blijkbaar écht waterige ogen droog deppen met zijn duim.
Mijn gezichtsuitdrukking wordt hard, iedereen merkt en ziet wat er aan de hand is, maar negeert het. Niall vraagt subtiel of we niet iets gingen eten.
Uiteindelijk belanden we in een Starbucks. Ongewild zit ik recht over The handsome heartthrob. Ik kijk enkel naar de kringetjes damp die van mijn papieren bekertje komen.
Een bekertje wordt van hem naar mij toe geschoven na een kwartiertje zitten. Het lijkt helemaal ondergeklad, maar wat me het eerste opviel was dat er normaal "Careful, the bevarage You're about to enjoy is extremly hot" zou moeten staan, maar alles wat er van overbleef was 'You're extremly hot'