Chapter Thirty-Eight,

Elise's pov

'Hoe bedoel je: je gaat mn ouders ontmoeten?' vraag ik geschrokken aan de telefoon. 'Wanneer heb je weer vrij?' vroeg Harry. 'Ze heeft vanaf morgen vrij.' hoor ik de bekende stem zeggen. 'Jack, niet afluisteren! Dat mag ik alleen.' zeg ik lachend. Mijn baas lacht. 'Maar je krijgt vanaf morgen een week vrij. Ik neem je lessen wel over, deal?' 'Oke, ben ik blij dat dit even stage is. Maar nu moet je echt ophangen, Jack.' Ik hoor hem weer lachen en hij is weg. 'Was dat echt je baas?' vraagt Harry lachend. 'Jup. Hij is cool. Als je hem ziet zou je denken dat hij een oude aardapelen zak is, maar hij is het tegenovergestelde. Hij is gek!' Harry begint nog harder te lachen. 'Tja, maar wat wulde je nou zeggen.' vraag ik. 'Juist, nou, mijn ouders hebben je uitgenodigt. Ze zeiden, en ik citeer: Je praat nu al zo veel over haar, nou moeten we haar toch wel zien! Op zn minst een telefoon gesprek.' ik begin te lachen. Harry gaat verder. 'Dus ik heb beloofd dat ik je zou uitnodigen. Dus bij deze, kun je morgen komen?' 'Ja, dat gaat wel lukken. Maar alleen als jij me bij de haven ophaalt.' 'Deal!' roept Harry. Ik lach en zie Jack in de deuropening. Hij glimlacht. 'Nice.' hij loopt weg. 'Hoelaat?' vraag ik aan Harry. 'Sms maar hoelaat de boot vertrekt. Moet gaan. Hou van je!' 'En wij ook!' hoor ik op de achtergrond. Ik lach en de verbinding is opeens verbroken. Bzzzz, een sms. -Sorry, telefoon was gevallen door Louis. > !! hou van je en de rest ook. X- Ik krijg een glimlach en sms terug. -Hou ook van jullie! Xx-