|00|

Cassandra Elizabeth Elysia Davis.

'Mag ik een cheeseburger?', vraagt het meisje aan me. 'Heb je niet genoeg vet gehad voor deze week Darling.', zegt een oudere versie van het meisje tegen het meisje. Vast haar moeder. Sucks to be her. 'Uhmm ja inderdaad, geef maar een fruitsalade.' 'Ja en voor mij een glaasje water, met weinig caloriën.' Ik knor. Ja, want in water zitten zoveel caloriën. 'Komt eraan.', zeg ik met een glimlach. God wat haat ik deze baan. Ik loop het kleine keukentje van het familiebedrijfje in en pak wat olie. Ik pak een fles water, doe het open en zet er een beetje olie in. Niemand heeft wat gezien. Ik pak een bakje met fruitsalade en loop het restaurant gedeelte weer in. 'Alstublieft en een fijne dag nog. Geniet van uw water, minste caloriën.', zeg ik met een grijns. 'Wat een schatje toch.', hoor ik de vrouw nog zeggen, voordat ze het restaurant uit lopen. Ik begin de giechelen als de deur dicht is. Het restaurant is leeg. Buiten gaan de straatlantaarns aan. Ik draai me om en loop lachend de keuken in. 'Ze wilde water met caloriën, ik gaf water met caloriën.' 'Dat is niet zo aardig van je.' Ik draai me om en zie een meisje in een zwarte strakke en erg korte jurk op de toonbank zitten. Haar blonde haren zijn gekruld en haar lippen zijn bloedrood. 'Sorry we zijn gesloten en je mag niet aan deze kant van de toonbank.' Ze loopt naar me toe en bekijkt me afkeurend. 'Serieus, God geeft me dit? What the hell. Je weet het verschil tussen een echte en een neppe Prada tas niet eens, ookal staat er prado.' What's wrong with this chick? 'Ugh het moet maar, ik ben Andromedia Lockheart, maar noem me maar Ann.' 'Ann?' 'Liefje waarom praat je tegen jezelf?' Ik schrik van me moeder die achter me verschijnt. 'Hoe bedoel je tegen mezelf, er staat hier gewoon een meisje voor ons.' Ze zet haar hand op mijn voorhoofd. 'Ze kan me niet zien of horen alleen jij kan dat.' 'Lievie ik voel geen verhoging, maar misschien moet je even in bed gaan liggen.' Ik knik. 'Ik zal wel dingen inbeelden.'

Ik loop de trap op en ga direct mijn kamer binnen. Ik sluit mijn ogen en laat me langzaam zakken op de grond voor de deur. 'Wat een vreselijke kamer.', hoor ik haar stem weer. Mijn ogen worden groot. Ze zit nu op mijn blijk. Een blik vol afschuw op haar gezicht. Ze kijkt rond in mijn kleine paarse kamertje. 'Wat doe jij hier?', wek ik haar op uit haar trans. Een grijns verschijnt op haar gezicht. 'Ik kom je helpen', zegt ze vrolijk. 'Waarmee?' 'De liefde van je leven vinden, ben ik niet aardig?' 'Wie ben jij inhemelsnaam.' 'Dat zei ik al, Andromedia Lockheart, maar noem me maar Ann. Of nee wacht, noem me Katy netals Katy Perry. Haar outfits zijn geweldig!' 'What the fuck.' Ze giechelt. 'Hoe kom jij hier?' 'God sent me.' 'Dus je bent een engel?' 'Nee niet echt.', zegt ze haar nagels bestuderend. 'Wat gebeurt hier?' 'He sent me from hell to help you. Nou, waar is je kledingkast?'