Feest - 47

“De meesten doen dat door zelf iets te zeggen. Maar je kan ook even tonen wat je kan.” Ik knikte, haalde diep adem en concentreerde me. Ik stuurde een grote vlam naar het plafond van de zaal, en liet hem daar een ring van vuur vormen. Meteen was iedereen muisstil. Ik had nog nooit een demonstratie gegeven, maar ik wist dat ik het kon. Ik veranderde de ring in kleine konijntjes die in een cirkel achter elkaar aan huppelden. Na een tijdje doorbrak ik een cirkel, en huppelden ze wat meer naar beneden, maar ik bleef hoog genoeg zodat ik niemand kon verwonden. Daarna splitsten de konijntjes zich in twee groepen. De ene groep veranderde in een mens, de andere in een tijger. De mens gebruikte een vuurzweep om de tijger te temmen en in cirkels te jagen. Plots verscheen er een cirkel van water. Ik keek snel even opzij, en zag dat hij van Tomatio afkomstig was. Mijn vurige mens liet de tijger door de ring springen. Vervolgens veranderde ik de tijger ook in een mens, en beiden maakten een buiging. De hoepel van Thomatio verdween. Het applaus was weer oorverdovend. Ik glimlachte en ging weer zitten. Het vuur kwam weer naar me toe, ik ‘dronk’ het op.
“Eet smakelijk!”, riep Yue luid, toen het applaus minderde.
Ik vond het een geweldig feest, het eten was heerlijk, er was vrolijke muziek, en Yue, Diana en ik speelden wat met Yle en Katara. Thomatio bleek de leraar watersturen te zijn hier, en hij gaf een demonstratie met zijn studenten. Ik klapte even uitbundig mee als al de anderen, voor mij was watersturing vreemd en moeilijk. Toen ze klaar waren kwam Thomatio echter naar me toe.
“Ik ben misschien goed”, zei hij. “Maar jij bent beter. Ik zou nooit een konijntje of een tijger kunnen maken met water.”
“Ik ook niet”, grijnsde ik.
“Wat? Maar…”, vroeg hij stomverbaasd. Toen schoot hij in de lach. “Haha, met water zou ik inderdaad ook niet denken dat je het kunt.” Iedereen die het gehoord had lachte mee.