|| Thirty Nine

Zuchtend en steunend zakte ik neer op een rotsblok. Ik pakte een flesje water uit mijn rugzak en dronk met gulzige teugen.
“Niet alles opdrinken, we zijn nog niet eens op de helft.”
Kyle stond me aan te kijken. Hij zag er fris en fruitig uit. Geen spoortje zweet bij hem te bekennen.
Bij mij daarentegen. Er liepen straaltjes zweet langs mijn gezicht en mijn t-shirt was half doorweekt. Misschien moest ik wat meer aan mijn conditie gaan doen?
“Zullen we weer?” vroeg Kyle.
Ik wierp hem een woedende blik toe. “Ik zit net twee minuten.”
“Kom op mietje, uitrusten kan altijd nog” zei Kyle en hij draaide zich om.
Ik mompelde wat scheldwoorden en hees mezelf toen overeind. We waren nu al zeker anderhalf uur onderweg, en ik moest toegeven dat het uitzicht prachtig was, alleen de berg was voor mij veel te stijl.
Ik rende op een sukkeldrafje achter Kyle aan, die honderd meter voor me liep. Ik had geen zin hem kwijt te raken en dan te verdwalen.
“Waarom wilde je nou zo graag wandelen?” vroeg ik hijgend toen ik hem ingehaald had.
Kyle keek me kort aan en glimlachte vaag. “Dat is een verassing” zei hij.
Ik rolde met mijn ogen en besloot Sophie te sms’en voor wat personal support.
Ik haalde mijn mobiel uit mijn zak en keek op hem schermpje. Geen bereik.
Vloekend stopte ik mijn mobiel weer weg. Kyle keek me vragend aan.
“Ik ga nooit meer met jou mee met je stomme wandeltochten” zei ik.
“Dat hoeft ook niet” zei Kyle en hij lachte in zichzelf.
“Wat?”vroeg ik snauwend. Ik had hier schoon genoeg van.
“Niets” zei Kyle en hij stapte stevig door.
We liepen zeker een uur zwijgend door, ik hijgend, Kyle rustig en soepel.
“Kyle?” vroeg ik na een tijdje.
“Hmm?”
“Heb jij eigenlijk moeite met…Sophie en mij?”
Kyle bleef even stilstaan en keek me aan.
“Nee. Hoezo?” vroeg hij.
Ik haalde mijn schouders op. “Ik weet niet. In het begin zat jij natuurlijk achter haar aan.”
Kyle lachte. “Je kent me toch? Ik blijf nooit lang bij één chick.” Hij begon weer door te lopen en ik liep achter hem aan.
Ik wilde zeggen dat Sophie niet zomaar ‘één chick’ was, maar Kyle was me voor.
“Trouwens, ik heb toch al met haar gezoend.”
“Wat?” Ik keek hem kwaad aan. Helaas werkte dat niet helemaal aangezien ik achter hem liep en dus tegen zijn rug praatte.
Kyle draaide zich glimlachend om. “Wist je dat niet?”
“Nee.”
“O, dat valt me een beetje tegen van je vriendinnetje.”
Ik kreeg het nog warmer dan ik het al had en stapte dreigend op mijn neef af. “Wanneer?” vroeg ik grommend.
Kyle deed zijn handen omhoog alsof hij onder schot gehouden werd.
“Rustig man! Ik wist niet dat je boos werd.”
“Wanneer?” vroeg ik nog een keer.
“Relax. Nog voordat jij iets met haar kreeg, man. Gewoon op die avond dat ik een date met haar had.”
Sophie had me over die date verteld op de dag dat we gingen waterfietsen. Waarom had ze dit dan niet verteld?
“Come on man, get over it.”
Kyle begon weer te lopen en floot een liedje.
Ik had schoon genoeg van deze wandeltocht, deze hitte en de hele tijd opgescheept zitten met Kyle. Ik wilde terug naar Sophie om haar om uitleg te vragen. Ik voelde me gekwetst dat ze dit nooit verteld had. Ik was toch haar vriend? Of zag ze me niet zo? Misschien was ik gewoon een korte vakantievlam, alleen leuk voor dit moment.
Ik schudde mijn hoofd bij die gedachte. Zo was ze niet. Er was vast een goede reden waarom ze niets gezegd heeft, al kon ik er geen bedenken.
“We zijn er!” riep Kyle.
Ik schrok op uit mijn gepieker en keek om me heen. We stonden op een enorme klif. Ver beneden ons lag de zee, die er vanaf deze afstand rustig en kalm uitzag. Ik kon kilometers ver kijken en in de verte zag ik wat vissersboten.
“Wauw. Wat een geweldig uitzicht” zei ik.
Kyle draaide zich grijnzend om.
“Ik ben hier niet voor het uitzicht.”