02

Toen ik mijn ogen weer open deed viel mijn mond open. Er stond een enorme rode stoomtrein. En er waren super veel mensen. Ouders en kinderen. Allemaal in het bezit van een hutkoffer, een toverstok en een huisdier.
Ik keek naar mijn uil.
Ik had haar Lilith genoemt, want dat betekend nacht.
We liepen naar mijn vader toe, die de koffers van mijn broer en zus in aan het laden was.
"Aha, kom maar met je koffer. Dan kan jij al een plekje zoeken." zei mijn vader.
Ik pakte Lilith's kooi en gaf mijn ouders nog een laatste afscheids knuffel.
Daarna liep ik de trein in.
Ik zocht met Cara een lege coupe en gingen zitten.
We keken naar alle andere kinderen die voorbij kwamen.
Sommige waren druk pratend met andere kinderen over de vakantie. En sommige waren helemaal alleen.
Ik zette Lilith op de bank en zelf ging ik bij het raam zitten om naar buiten te kijken.
Cara zelf ging bij de deur zitten en gaf heel de tijd comentaar op de kinderen die voorbij kwamen.
Ik luisterde wel, maar vond het ook onnodig om heel de tijd een reactie te geven.
Cara wist dat... dus deed ze heel de tijd alsof ze tegen Averna sprak.
Averna is haar uil. En die naam betekend 'Koningin van de onderwereld'.
Waarom ze haar zo genoemt heeft weet ik niet. En het maakt me eigelijk ook niet echt zo heel erg veel uit.
Ik hoor de klok 11 uur slaan en voel dat we vertrekken.
Ik zwaai nog een keer naar mijn ouders en dan zijn we daatwerkelijk vertrokken.


to be continued...