Twentysix.

Wat doelloos stond ik in mijn toverdrank te roeren. "Zo, dus miss Waters is al klaar!" Sneep stond langs me. Mijn toverdrank had de perfecte oceaanblauwe kleur en lavendelachtige geur. "Hmm... Niet slecht waters!" Ik rolde met mijn ogen! Die drank was, verdomme, perfect! Als die van Malfidus er zo uit zou dan zou hij helemaal opgehemeld worden! "Vul een Flacon en zet die maar op mijn bureau. En vergeet je naam niet!" Ik vulde mijn flacon en schreef mijn naam op het kaartje. Harry's drank was lichtgrijs en het stonk naar overgeefsel! Maar je kon het hem niet kwalijk nemen... Als ik wéér een levensgevaarlijke proef op het menu had staan zou er nog niet eens iets in mijn flacon zitten! Harry zuchtte en vulde hem, hij leek bang. Het was algemeen bekend dat de laatste proef altijd de gevaarlijkste en moeilijkste was. Toen ik het lokaal uit liep belandde ik meteen in Fred's armen. "Wat een ontvangst!" Lachte die.