Feest - 46

Na een minuut stilte begon Yue weer te spreken. Ik wist dat het nu mijn beurt zou zijn.
“Ik wil nog even jullie aandacht vragen voor degene die aan mijn zijde zit, de persoon die ik als eregast heb uitgenodigd op dit feest.” Ik stond op. “Lizzie is een vuurmeester, en opgegroeid bij de vuurnatie. Ze is gedwongen in het leger gegaan. Maar ze heeft een hekel aan oorlog. Ze is opzettelijk achtergebleven om niet meer te hoeven vechten. En zij was degene die er voor gezorgd heeft dat we de laatste aanval konden afslaan.” Er klonk wat rumoer in de zaal. Yue glimlachte. “Ik begrijp jullie bezorgdheid. Jullie vragen je af of ze te vertrouwen is. Daar hoeven jullie je geen zorgen over maken. Lizzie heeft ermee ingestemd een zich te laten testen door de geestelijken. Ze is honderd procent te vertrouwen, voor altijd.” Meteen volgde er een gigantisch applaus. Ik staarde stomverbaasd de zaal in. Dit applaus en gejuich was veel meer dan voor Yle. Aarzelend keek ik naar Yue. “Ik ben bang dat jij hen stil zal moeten krijgen”, grinnikte Yue.
“Hoe?”, vroeg ik verbaasd.



Hoe zou ze dat toch voor elkaar krijgen?