From Scooters To Horses - Chapter 1: Ontdekking

In een kleine, donkere kamer lag iemand te slapen met alleen een klein lichtje in de hoek. Het was een kalme zaterdag ochtend. Het enige geluid dat je kon horen waren de vogels buiten. Het was 10 over 6 en er waren al mensen aan het rondlopen in de gang.

Ondertussen hing er een heerlijke lucht van toast en gebakken ei in het huis. een blond meisje met een paar blauwe plukjes haar probeerde haar ontbijt te maken met een broodrooster en een pan. "Oke, hoe doe ik dit ookalweer? Ehm.." Ze zette de broodrooster aan en deed er een snee brood in. "Yay!" Schreeuwde ze omdat ze eindelijk heeft uitgevogeld hoe de broodrooster werkt.

Er kwam nog iemand de kamer binnen. Een meisje, met bruin haar en een paar plukjes rood in haar haar zei met een slaperige stem: "Dus, je weet nu eindelijk hoe de broodrooster werkt, Cate?" "Ik doe inieergeval MOEITE voor mijn ontbijt, in plaats van gewoon een snee brood te pakken en er niks mee doen." Bijtte ze van zich af. Het bruin-harige meisje zat een beetje te kauwen op een stuk brood. "Is Kristy al wakker?" Zei ze terwijl ze aan het kauwen was. "Nog niet, ik denk dat ze weer eens laat naar bed is gegaan. Ik weet het niet zeker."

Het was stil voor een paar minuten to Cate zei: "Heb je Billy al gevoerd, Noek?" "Wacht." Noek liep naar de vissenkom toe waar een kleine goudvis in zwom, die erg waardevol was voor hun andere kamergenoot, en spuugde het brood wat eerst in haar mond was in de vissenkom. De vis zwom meteen naar het brood en begon zijn maaltijd. "Vis gevoerd." zei Noek met een lach op haar gezicht.

Na het ontbijt, besloot Cate om haar eerst even om te kleden voordat ze haar gemene plan om hun nog steeds slapende kamergenoot wakker te maken. Ze liep naar haar kast toe en het eerste wat ze uit de kast pakte was een zwart met blauw shirt. Ze had al een korte broek aan, dus ze besloot die aan te houden. Het shirt wat ze nu aan had hing over haar schouders, maar dat maakte haar niet veel uit. Ze liep uit haar kamer en ging voor de deur van haar kamergenoot staan met Noek, die een gewone spijkerbroek aan had en een zwarte trui met een wit doodshoofd die een rode strik had. "Let's go!" zei ze met een gemene lach.

Net toen ze dat zei viel de stroom uit. "Perfect" zei Cate. 'Ze heeft nu vast wel weer een ander idee' dacht Noek. Cate fluisterde haar plan en krakend maakte ze de deur open. Een enge lach ging er door de kamer en de persoon in het bed opende gelijk haar ogen en keek rond. Ze merkte op dat het helemaal donker was in haar kamer. "Kriiistyyy" Zei een enge stem die de rillingen over haar rug lieten lopen. "We zijn hier om vrienden met je te zijn, Kristy, We hebben alleen een beetje hongeeer" Ging de stem verder. Opeens viel er iets zwaars op Kristy. Ze begon gelijk te gillen van angst, tot ze gegiegel hoorde. "... Cate, Noek, waarom?" waren de enige 3 woorden die ze zei.

Cate en Noek keken elkaar aan met een brede grijns. "We wouden je alleen wakker maken~" zei Cate met een ontschuldige toon in haar stem. "K-kan je nu weer het licht aan doen?" Zei Kristy, die een beetje bang werd van het donker. "Ehm.. Nee, de stroom is uitgevallen." Antwoorde Noek. Cate keek naar de klok op de muur en zag dat het 8 uur was. "Nou ja, we kunnen naar buiten gaan en hulp zoeken, want de laatste keer dat we het zelf probeerde sloopte we het hele stroom systeem." Ze stemde allemaal toe dat dat het beste idee was.

Cate en Noek stonden buiten Kristy's kamer te wachten tot ze zich had omgekleed. "Hehehe" grinnikte Cate "Dat was best grappig, toch?" Noek knikte alleen, starend naar de muur voor haar. Opeens vloog de deur open en Kristy stapte naar buiten in een wit t-shirt met een ketting met paarse parels. Ze had een donker-kleurige spijkerbroek erbij aangetrokken. "Zo, zullen we nu voor wat hulp zoeken?" Zei Kristy met een grijns op haar gezicht. Ze pakte de sleutel uit haar broekzak en opende de deur. Toen ze naar buiten stapten, wisten ze dat er iets mis was. Cate riep opeens "Oh mijn god, waarom heeft iedereen pakken aan en jurken met gigantische konten?!" Kristy moest even grinniken bij die opmerking. "Ehm, het ziet er naar uit dat we in de Victoriaanse tijd zijn beland? Kijk dan naar die wagens, stenen wegen en het gebrek aan straatverlichting!" Zei Noek. De 3 meiden keken elkaar aan in schok. "M-Misschien is dit een soort festival?" Ze keken naar hun buurman, die altijd nar keiharde muziek luisterden en lang, zwart haar had. Er stond nu een man met blond haar met een zwart pak en een hoge hoed. Dat was echt niet hun buurman.

Waar zijn ze!?