Chapter 01.
I ALREADY MISS HOME.
Hoe kon je op het belachelijke idee komen om te verhuizen naar Londen? Een drukke stad waar vele toeristen komen en ieder persoon liep tegen melkaar aan. Mijn ouders en de ouders van de vrienden van mijn broer waren op het idiote idee gekomen om van het mooie Ierland naar Londen te verhuizen, waar mijn oudere broer samen met zijn beste vrienden een huis zou delen. Mijn ouders waren zo idioot geweest om voor hun en mij een huis te kopen in Londen, om dicht bij mijn broer in de buurt te blijven. Zij wisten dat ik een hechte band had met mijn broer en hadden het speciaal voor mij gedaan. Toen ik duizend maal had gezegd dat het niet hoefde hadden mijn ouders nonchalant hun schouders opgehaald en verder rondgeneusd op google.
Zuchtend leunde ik tegen het autoraampje en probeerde wat van de Londense omgeving te bekijken wat lastig ging omdat de ramen bedekt waren met regendruppels die uit de lucht vielen. "Gaat het goed?" vroeg mijn broer en hij legde zijn hand op mijn bovenbeen. Ik haalde wat kort mijn schouders op en besloot om eerlijk toe te geven dat ik Ierland miste. Niall sloeg zijn arm om mij heen en drukte een kus in mijn haar. "Ik weet zeker dat je een geweldige tijd gaat hebben hier in Londen. Over de school waar je naartoe gaat zijn vele positieve reacties." Ik haalde kort mijn schouders op. "Ik moet er helemaal in mijn eentje naartoe," mompelde ik. "Lieve schat," verzuchtte mijn moeder de zich omdraaide en mij en mijn broer bekeek. "Maak je nou niet zo veel zorgen. Het komt allemaal goed en in vakanties of het weekend kan je altijd een bezoek brengen aan je vrienden en familie in Ierland." Ik hield het maar bij wat het was omdat ik duidelijk merkte dat mijn moeder zich aan mij irriteerde.
"Is het niet een geweldig huis?" Mijn moeder straalde van oor tot oor en sleurde me van de ene kamer weer naar de andere. "En kijk." Ze opende een deur waar een grote kamer tevoorschijn kwam. "Dit is jouw kamer." Ik liep de kamer in en keek om mij heen. Ik stond er versteld van dat mijn spullen hier stonden, dat hadden de verhuizers een dag eerder gedaan. Mijn moeder liep mijn nieuwe kamer uit en sloot de deur. Ik draaide een kort rondje en bekeek de beige muren. Ik zette mijn tas op mijn tweepersoonsbed die in de kamer stond en liep naar twee grote deuren, die leidden naar een inloop kast. Ik stond versteld, was dit serieus mijn kamer? In de inloop kast was mijn kleding te vinden, die hier ook al eerder naartoe was gebracht. Mijn ouders hadden alles goed geregeld, dat was iets waar mijn ouders erg goed in waren.
Ik liep de inloop kast uit en opende twee glazen deuren. Een koude windvlaag waaide mijn kamer binnen en ik zette mijn eerste stap op het balkon. "Wauw," fluisterde ik zachtjes toen ik op de reling leunde en naar het uitzicht keek. Dit kon nog best eens een leuke tijd in Londen worden. Misschien was het zo erg nog niet.
Reageer (2)
Wat Alessandro zegt (:
1 decennium geledenIN-LOOP-KAST?!?
1 decennium geleden-jaloers-