XXXVII

Alice Potter

James kijkt me ongelovig aan, waardoor Sirius alleen nog maar harder begint te lachen.
‘Maar…’ Hij klinkt heel erg teleurgesteld.
Sirius valt bijna van zijn stoel als James hem woedend aankijkt omdat hij nog harder begint te lachen. ‘Sorry gast, maar je zusje krijgt de date die jij wilt? Dat is gewoon hilarisch.’
‘Maar ik dacht dat ze met Secretus ging?’ James kijkt me aan en zelfs Sirius stopt met lachen. ‘Ga je met Secretus naar Zweinsveld?!’ Zijn stem klinkt woedend en hij en Sirius kijken me raar aan.
Ik word rood en kijk naar mijn handen terwijl ik even kort mijn schouders ophaal.
‘Je gaat met Secretus naar Zweinsveld?’ Ik kijk even kort naar Sirius. ‘Vrijwillig?’ Hij klinkt oprecht verbaasd.
‘Oh nee, ik heb het je al gezegd, Alice. Ik wil niet dat je met hem omgaat.’ James kijkt me woedend aan.
Ik kijk hem aan. ‘En ik heb jou al gezegd dat ik zelf wel kan bepalen met wie ik om wil gaan!’ Woedend sta ik op, waardoor mijn stoel achterover valt.
‘Dan ga je toch met hen om en laat je ons met rust.’
Met grote ogen kijk ik hem aan. Zijn woedende blik verandert naar geschrokken als hij beseft wat hij zei. Ik draai me om en ren de Ziekenzaal uit, vaag hoor ik James nog wat roepen, maar ik negeer het. Mijn ogen vullen zich met tranen en ik stop niet met rennen tot ik de zevende verdieping heb bereikt. Als ik voor het schilderij van de Dikke Dame sta, wacht ik even. Als James Sirius achter me aan stuurt, begint hij natuurlijk bij de leerlingenkamer en ik wil niet riskeren dat er iemand in de slaapzaal is.
‘Wachtwoord?’ De Dikke Dame kijkt me ongeduldig aan.
Ik schud mijn hoofd en ren naar het schilderij waar ik gister op James heb gewacht. Ik ren een paar keer heen en weer en pas als ik de deur achter me heb gesloten, durf ik weer rustig adem te halen. Tenminste, voor zover dat gaat. Ik laat me langs de deur op de grond zakken en leun met mijn hoofd tegen de deur terwijl de tranen over mijn wangen beginnen te stromen.
Het duurt een tijdje voordat ik weer gekalmeerd ben en dus eindelijk de kamer rond kan kijken. Hij lijkt groter dan gister en er staan ook andere spullen in, waaronder een bed. Ik sta op en laat me op het bed vallen. Ik wist wel dat James het zat zou worden om me de hele tijd mee te moeten slepen. Hij wil natuurlijk ook het liefst zijn vrienden voor zichzelf houden, dáárom begon hij over Remus. Ik bedoel, wie zou er nou ooit verliefd worden op míj?