Life Càn Be Perfect! 4

Deel 4
“Wat ging je nou terug binnen doen?” vraagt Lauren voor de 15e keer in 15 minuten. We zitten ondertussen alweer in de auto op weg naar huis. En voor de zoveeelste keer antwoord ik:” ik heb hem gewoon mijn nummer gegeven voor als hij eens iemand nodig heeft om naar hem te luisteren! En als je het nu nog 1 keer vraagt spreek ik de rest van de week niet meer tegen je!” Lauren zucht geërgerd en kijkt door het raam naar het voorbij flitsende landschap. Net wanneer ik denk dat ze in slaap is gevallen zegt ze nog “ik heb toch lekker Gustav zijn msn gekregen!” verbaasd kijk ik haar aan, voor zover dat gaat onder het autorijden.

14 juli

een gewone dag

14 u 35

ik kom net uit de douche wanneer ik mijn gsm hoor afgaan. Zo snel ik kan spurt ik naar boven en druk op het groene knopje. “met Jolien” zeg ik buiten adem. “Mit Georg” klinkt het aan de andere kant. “ ow ... hey” antwoord ik een beetje ondersteboven. Ik had niet echt verwacht dat hij mij zou bellen. “stoor ik?” vraagt hij een beetje onzeker. “oh nee hoor!” antwoord ik vlug. Ik wil hem echt niet het idee geven dat ik niet met hem wil praten. “nou euh eigenlijk..... ik kom net uit de douche.... zal ik je zo meteen terugbellen? Dan kan ik me eerst aankleden enz.” Zeg ik. “ow euh.... ja oke is goed!” anwoordt hij een beetje ongemakkelijk. “oke tot dan!” ik leg af en maak me zo snel mogelijk klaar. Ik trek wat kleren uit mijn kast, doe een vleugje make-up op en breng mijn haren in model. 20 minuutjes later ben ik klaar met alles. Ik ga op het bed zitten en bel Georg terug. “Mit Georg” klinkt het. “He het is Jolien hier! Wou je praten?” “euh jah ....maar... euh .... kan je hierheen komen? Ik praat niet zo graag over de telefoon en...” ik onderbreek zijn zin en vraag waar hij nu is. Hij noemt het adres van het hotel en ik laat hem niet eens de tijd om verder te praten en zeg dat ik eraan kom. Ik stap snel in mijn auto en rij naar de genoemde plaats. Ik parkeer mijn polotje ergens dicht bij de deur en ren naar binnen. Daar vraag ik het kamernummer van Georg Listing, maar natuurlijk willen ze het niet geven. Na een paar keer proberen besluit ik het maar op te geven en bel Georg.

5 minuten later

Georg komt de lift uitgelopen en komt recht op me af. Hij omhelst me en sleurt me mee terug naar de lift. In de lift zeggen we helemaal niets tegen elkaar en kijken we beiden strak voor ons uit. We lopen naar zijn kamer en gaan beiden op de bank zitten. Na een tijdje stilte zeg ik ineens “wil je praten?” “euhm.. ja ... ik heb geprobeerd er met de jongens over te spreken, maar ik kon het niet.... ik ben bang dat ze me gaan uitlachen enz...” “ he het is oke hoor! Ik ben er om te luisteren. Ik zal je niet uitlachen en als je wil zie je me hierna nooit meer terug!” zeg ik om hem gerust te stellen. Hij lacht eens en barst dan plots los. “ik mis mijn familie! Ik mis mijn hond! Ik mis zelfs die vreemde kat van me! Ik weet niet hoe het komt! Het klinkt vast idioot! Ik ben 21 jaar oud en ik mis mijn mammie! Echt heel mannelijk! Lekker aantrekkelijk voor de meisjes!” hij barst in huilen uit en automatisch loop ik op hem af en neem hem in mijn armen. Ik wrijf over zijn rug terwijl ik lieve woordjes in zijn oor fluister. “he dat is toch helemaal niet zo vreemd! Ik bedoel maar ... je bent maandenlang op tour en weg van huis. Het is toch maar normaal dat je je familie mist!” ondertussen zijn we op zijn bed gaan zitten. Wanneer hij na een tijdje gekalmeerd is legt hij zich neer. Ik leg me naast hem en streel door zijn haren. Langzaamaan valt hij in slaap. Zelf blijf ik nog een tijdje naast hem liggen en door zijn haren strelen, terwijl ik nadenk. Een half uurtje later sta ik op en ga terug naar huis. Ik heb namelijk nog veel te doen.