XXXVI

Alice Potter

Ik word rood. ‘Nee, nee!’
Even kijkt ze me geamuseerd aan. ‘Je mag anders wel met ons mee naar Zweinsveld,’ zegt ze, als ze merkt dat ik er niks meer over ga zeggen.
‘Eh…’ Met James meegaan is sowieso geen optie… ‘Ja, is goed,’ zeg ik dan snel, voordat ze weer over Sirius begint. ‘Als je het niet-'
‘Natuurlijk niet! Dan zou ik het toch niet vragen?’ Ze glimlacht naar me. ‘Ik ga even mijn spullen pakken, want volgens mij beginnen de lessen zo.’
Ik knik. Dat ik de eerste twee uur vrij ben zeg ik maar niet, ze zou waarschijnlijk niet kunnen begrijpen dat ik toch zo vroeg al uit bed ben. Even blijf ik besluiteloos staan, maar dan besluit ik, ondanks Sirius, toch naar James te gaan. Ik heb niet echt met hem kunnen praten en ik voel me toch schuldig over wat er gebeurd is. Bovendien zal Sirius wel bijna weg moeten voor zijn lessen.

‘Ik snap echt niet waarom ze vrijwillig met hem omgaat!’ hoor ik James verontwaardigt uitroepen als ik binnen gehoorafstand kom.
Ik rol even met mijn ogen. ‘Ik snap niet waarom je hem zo haat. Heb je hem überhaupt wel een kans gegeven?’
James kijkt me verbaasd aan als ik me met het gesprek bemoei. ‘Heb je haar weer. Ga je nou nog steeds met hem om?’
‘Gaan jullie nou weer beginnen?’ Sirius’ stem klinkt geamuseerd.
Ik zucht en ga naast het bed zitten, tegenover Sirius.
Als het verder stil blijft, besluit Sirius het gesprek maar weer op gang te brengen. ‘Maar ze zei dus nee, neem ik aan?’
‘Nee, ze gaat al met Secretus!’ James staart woedend voor zich uit en ik besluit maar niet te beginnen over het woord “Secretus”.
‘Nou, met ons is het ook gezellig in Zweinsveld. Toch Alice?’
Geschrokken kijk ik op als Sirius mijn naam noemt. Het duurt even voordat zijn vraag tot me doordringt, maar dan schud ik mijn hoofd.
‘Nee?’ Sirius kijkt me verbaasd aan. ‘Nou, je hoort het James, je kan net zo goed hier blijven.’
‘Nee.’ Ik voel dat ik rood word en kijk voor de zoveelste keer vandaag naar mijn handen, misschien moet ik mijn nagels eens lakken… ‘Ik ben er gewoon nog nooit geweest,’ mompel ik.
‘Je bent toch wel eens in Zweinsveld geweest?’ James kijkt me verbaasd aan.
Ik schud mijn hoofd. ‘Ik had nooit zo’n zin om te gaan.’
‘Dan ga je volgende week met ons mee,’ besluit hij.
Ik schud mijn hoofd weer. ‘Eigenlijk ga ik met Lily mee.’ Severus’ naam noem ik maar niet.
Sirius begint te lachen. ‘Zij wel!’