O32.

Natuurlijk was het hele 'Harry is een flirter'-geval nog niet aangekaart. May had me verzekerd dat er niets van waar is, maar ondertussen heeft Sander harde bewijs stukken van op wulpse feestjes op de tafel gelegd. Ze lijken zelfs enorm recent.
Ondertussen, nu al een grote week, oftewel 8 dagen onderwerp ik me aan Harry, hij is dan ook zo lief voor me.
Op dit moment lig ik tegen hem aan en zou ik me nergens anders zo goed voelen, we liggen op zijn bed onder een zacht, dik donsdeken. Naast het bed liggen onze kleren die we de vorige avond misschien iets te snel waren verloren. Ik voelde me er totaal niet goed bij, alsof hij me gebruikte. Plus ik ben voor al die dingen nog niet klaar, een kus op de wang lijkt me al eng en nieuw. Mijn hele lichaam schudt al als hij nog maar naar me kijkt.
En dan wilt hij in boxers tegen elkaar aan liggen? Ik vind het natuurlijk wel een fijn gevoel, zo warm en hecht. Maar gaat dat niet net wat te ver? hoor ik me hier gemakkelijk bij te voelen of net niet?
"Louis,..." zijn stem klinkt zeemzoet. Mijn gezicht begint meteen te lachen, in mijn ogen lijken zelfs lichtjes te branden. Ik draai me naar hem om en hij lijkt alleen maar naar mijn borstkas te kijken.
Hij knuffelt me, maar sust dan in mijn oor dat ik naar huis moet, ik knik en lach mijn liefste lach naar hem. "Tot straks?" vraag ik, met veel hoop.
Hij lacht zijn liefste lach, iets dat mijn hart laat smelten, maar dan schudt hij zijn hoofd, hart brekend.
"Ik ga naar een feest met de jongens."
"En May?"
"Die gaat niet mee, die gaat nooit mee!!" Hij grijnst naar me terwijl ik me in mijn kleren hijs.
"Nou tot morgen dan?" Hij kijkt twijfelend, maar ik wil niet nog een nee horen.