Chapter Thirty-One,

Elise's pov.

'Elise, Elise! Word wakker gek kind!' hoor ik en ik open mijn ogen. 'Lisanne?' vraag ik wazig. 'Gek kind gaat even een nacht in een park slapen. En dan gaat ze zeggen dat ze in Volkspark is, dit is een heel ander park!' roept Lisanne. 'Niet zo stressen!' zeg ik droog en ga zitten. Ik keek om me heen. 'Hmm, inderdaad geen Volkspark.' Lisanne gaat naast me zitten. 'Volgende keer bel je me op en dan gaan we bij mij ijs eten, deal?' 'Ben en Jerry's?' vraag ik. 'Duh.' zegt Lisanne droog. 'Kom.' ze staat op. Ik knik en we lopen naar huis.

'Oke, dus je liep in de stad en toen zag je Harry.' Ik had Lisanne alles verteld. 'En Katrina.' verbeter ik haar. 'Jaoke, en toen liep je erheen, en toen waren ze aan het zoenen? Dat klinkt niet als Harry!' 'Maar hij deed het wel.' zeg ik snel. Ze knikt. 'Maar zou je niet met hem moeten praten?' 'Ik wilde wel, maar ik... Euh. Eigenlijk liep ik zomaar weg.' Lisanne zucht. 'Bel hem.' 'Wat?! Nee, laat hem maar bellen!' roep ik. 'Elise, ik ken jullie, jullie zijn zo eigenwijs dat jullie beiden niet gaan bellen!' Het blijft even stil. 'Ik weet het.' zeg ik dan. 'Ik bel zo wel. Als ik thuis ben.' 'Nee, nu.' zegt Lisanne en geeft me de telefoon. Ik zucht en pak de telefoon aan. Ik toets het nummer in en hoor hem over gaan. 'Harry.' hoor ik. 'Hey, met mij. We moeten praten.'