001.

Lucy pov.
‘Oke meiden nog een keertje de routine daarna een korte pauze ik wil power zien, 5,6,7,8.’ Ik doe mijn uiterste best, wetende dat onze lerares hierna een belangrijke mededeling heeft. Als we klaar zijn lopen we allemaal naar de spiegels waar onze flesjes water liggen. Snel ga ik bij mijn vriendinnen Sarah, Nicole en Olivia zitten. Als iedereen rustig zit begint de lerares weer te praten. ‘Meiden, spannend nieuws, volgende les komen er een aantal mensen van X-Factor kijken. Ze zijn op zoek naar dansers en danseressen voor de Live Shows. Aangezien jullie onze beste groep zijn vertrouw ik erop dat er zeker wel een paar van jullie worden uitgekozen.’ Iedereen begon meteen enthousiast met elkaar te praten. ‘X-Factor zou wel echt een goede stap kunnen zijn voor je danscarrière.’ verzuchte Olivia. ‘Ja, wie weet ziet een of andere belangrijke scout je daar wel en dans je daarna wel mee in de shows van Beyoncé of Rihanna.’ Zei Sarah dromerig. Het zou toch wat zijn, dat je met dansen je brood kan verdienen. Ik wilde niets liever, maar wie krijgt die kans nou? Als ik zou kunnen met stoppen voor een danscarrière zou ik het meteen doen, het idee alleen al maakte me gelukkig. ‘Meiden pauze voorbij we gaan weer door.’ Ik schrik op uit mijn gedachten en zie iedereen langzaam weer opstaan. Snel ga ik op mijn plek voor de spiegel staan. We oefenen de routine nog een aantal keer. Dit keer is het een best moeilijke routine met verschillende dansstijlen erin verwerkt, ook al is het grootste deel nog steeds hiphop. Je zag aan iedereen dat ze na de aankondiging van onze lerares nog harder hun best deden. Zodra we klaar zijn loop ik kletsend met Sarah, Olivia en Nicole de dansschool uit. Allemaal besteden we onze meeste tijd hier.
‘Doeg meiden tot morgen!’ Sarah en Nicole gaan beiden naar links terwijl ik en Olivia naar de bushalte lopen. ‘Ga je het vanavond meteen aan Daniel vertellen?’ ‘Jaa, ik denk het wel, alleen ik ben zo bang voor zijn reactie. Hij snapt niet waarom ik alles over heb voor het dansen.’ Zeg ik. ‘Hmm als hij je niet steunt in je dromen is hij je gewoon niet waard.’ ‘True, maar we zijn al zo lang samen.’ ‘Ajoh, we zien wel misschien maak je je wel zorgen om niets.’ ‘Haha inderdaad meis, maar ik ben bij de halte waar ik eruit moet. Tot morgen.’ Snel geven we elkaar een knuffel voor ik de bus uit stap.
‘Mam, i’m home.’ Roep ik terwijl ik de gang in loop. Ik loop meteen naar boven om even snel te douchen. Tijdens het douchen denk ik rustig na. Zal ik het Daniël vanavond al vertellen? Aan de ene kant dacht ik waarom ook niet, maar als ik dan niet zou worden uitgekozen zou het ons weer een ruzie om niks kunnen schelen. De kinderen van mijn les zal ik sowieso nog niets vertellen totdat we volgende week meer weten. Na het douchen borstel ik snel mijn haren en doe ze daarna in een staartje. Daarna doe ik een klein beetje mascara op en dan vind ik het wel voldoende. Snel loop ik naar beneden waar een heerlijke pizza geur mijn neus binnendringt. Yesh, daar had ik echt trek in. De gesprekken aan tafel gaan niet echt ergens over, mijn zusjes school de nieuwe jas van mijn moeder. Tot mijn moeder vraagt hoe dansen was. Ik wil snel mijn hap doorslikken zodat ik antwoord kan geven maar dit gaat mis. Ik verslik met in een stuk pizza en krijg een enorme hoestbui. ‘Nou zeg zo’n rare vraag is dat toch niet dat je je meteen verslikt Lucy?’ vraagt mijn moeder met een verbaast gezicht. Eindelijk hield het hoesten een beetje op. ‘Haha nee dat kwam door de enthousiasme over wat ik wil vertellen.’ ‘Wat dan?’ vraagt mijn zusje Leah nieuwsgierig ‘Volgende week komen er een paar mensen van X-Factor kijken bij onze dansgroep om dansers te zoeken voor bij de liveshows.’ ‘Dus je gaat meedoen als danseres bij X-Factor?!’ gilde mijn zusje bijna uit. ‘Nee Leah, ze gaan alleen kijken of er talent tussen zit.’ ‘Kom op zeg Lucy, je dansschool is de beste van heel London en bovendien ben jij ook nog eens een van de beste van je groep.’‘Leah, dank je voor het compliment maar ik ben echt niet een van de beste.’’Nou ik vind dat je zusje ergens wel gelijk heeft hoor, schat.’ Voegt mijn moeder er nog aan toe. Fijn nu gaan ze er allebei al vanuit dat ik wordt uitgekozen. Als het dat niet zo is stel ik ze alleen maar teleur. ‘Maar we gaan het allemaal zien Lucy, volgende week weten we of het zo is. Je hebt in ieder geval mijn toestemming om mee te doen als je wordt gekozen. Ik geloof in je.’ Snel geeft mijn moeder er nog een knipoog achteraan. ‘Dankje mam.’ Zeg ik terwijl ik haar een knuffel geef. Op dit soort momenten hou ik nou echt van haar.

Hope you liked it, Reacties, tips?