100. Clothes issue

De volgende dag was het donderdag, de dag voor de date. Olette was super nerveus die dag en kon zich helemaal niet concentreren op de lessen. Van Omber moest ze nakomen na de les net zoals Harry. Dat vond ze niet erg aangezien ze dan niet bij Draco, Blaise, Korzel, Kwast, en natuurlijk, Theodoor.
De bel ging en Olette stond langzaam op en liep naar het bureau toe. 'Ik moest me melden professor.' Zei ze met gebogen hoofd. 'Ja, inderdaad ja. Samen met meneer Potter.' Ze keek opzei en zag Harry naast haar staan. 'Laat ik eerst meneer Potter aan het werk zetten voor ik jou je straf opleg.' Olette knikte en Omber stond op. Ze zag dat Harry helemaal niet mee wilde. Ze keek naar zijn hand en zag nog steeds de wond die Omber hem heeft laten schrijven. Olette hoopte dat zij dat niet meer hoefde te doen. Ze wreef over de rug van haar hand. Gelukkig had zij geen litteken ervan gekregen. Haar ouders waren zo erg bezig geweest met hun hobby -mensen martelen, en dan meestal Olette- dat ze geen littekens meer kreeg. Tenminste, niet zo snel dan. Ze had nog steeds dat litteken op haar rug van ongeveer vijf jaar geleden. Ze wist niet meer waarom haar ouders zo boos waren maar nadat ze haar rug hadden verwond had ze nooit meer een litteken gekregen. Dat kwam haar gelukkig goed uit, vooral als je eraan dacht dat ze nog steeds met die wonden van de vakantie rondliep.
In gedacht verzonken had ze niet door dat Omber al terug was. Ze kuchte weer haar irritante kuchje en Olette keek op. 'Sorry professor.' Zei ze snel. Omber ging achter haar bureau zitten en vouwde haar handen in elkaar. 'Waarom werkte je niet in de les?' Vroeg ze. 'Ik was afgeleid, het spijt me.' 'Je bent ook weer gaan slapen.' Olette knikte. 'Je weet wat voor straf daarop staat.' Weer knikte Olette. 'Tenzij je een goede rede verteld om je geen straf te geven.' Olette bleef stil en dacht na. 'Weet jij iets van meneer Potter's clubje?' Olette schudde snel haar hoofd. 'Ik wil een groep gaan oprichten om die schandalige illegale clubjes te laten verdwijnen en de leerlingen te straffen. En aangezien u vertrouwd word door Potter, en u dus echt een Zwadderaar bent, vroeg ik me af of u mee wou doen.' Olette bleef even stil en kreeg een grijns op haar gezicht. 'Tuurlijk professor, ik wil u graag helpen. Maar ik neem aan dat ik nog steeds gestraft moet worden.' Omber dacht even na. 'Ja, maar dit keer met een normale veer. Komt u maar mee mevrouw Waterclear.' Olette knikte met nog steeds een grijns op haar gezicht, ze had het perfecte plan.

Ze hoefden niet lang te schrijven aangezien Omber in een goed humeur was. Olette liep naast Harry naar beneden de Grote zaal in. 'Zeg Harry, ik wou je nog iets vertellen.' 'Vertel maar.' Olette grijnsde weer. 'Het zit zo-' Verder kwam ze niet omdat ze van de trap af werd gesleurd door Ginny. 'Je gaat nu met mij mee! We hebben een crisis!' Olette keek verbaasd naar Hermelien die zichzelf op haar voorhoofd sloeg. 'Wat voor een crisis?' Ginny rende de hoek om die Olette net haalde. 'Je hebt nog geen kleren die je gaat dragen!' Olette fronste. 'Ik had al een leuke spijkerbroek uitgekozen met een-' Ginny gaf een gilletje. 'Olette! Dat kan echt niet! Ik breng jou nu meteen naar de experts.' Olette zag dat Hermelien hun probeerde in te halen. Toen Hermelien bijna bij hun was pakte Olette haar hand en zo renden ze als een ketting naar die 'experts' waar Ginny het over had.

Ondertussen was Theodoor al bezig met zijn kleren uit te zoeken. Hij was nerveus, en hij wou graag dat de date goed ging. Nooit had hij gedacht dat hij daarvoor al zijn kleren uit de kast ging trekken. Hij keek opnieuw in de spiegel en draaide even rond, hij voelde zich als een vrouw. Toen hij weer in de spiegel keek hoorde hij gegrinnik en vlug draaide hij zich om. In de deuropening stonden Draco en Blaise. 'Gaan we weer naar een bal Theo?' Het sarcasme was duidelijk te horen toen Blaise dat zei. Draco grinnikte. 'Ach, dames geven natuurlijk veel om hun uiterlijk.' Theodoor bleef rustig ondanks de beledigingen. 'Misschien moeten we Olette vragen om hem te helpen, het zijn allebei een stel geweldige dames, dus dat moet wel lukken.' Grinnikte Blaise. Nog voor hij verder kon gaan kreeg hij een shirt naar zijn hoofd gegooid. Draco grinnikte maar ook hij werd bekogeld met kleding. Blaise gooide de kleding terug naar Theodoor en Draco sloeg hem per ongeluk met een broek. Om een lang verhaal kort te maken, het werd een kleding gevecht. Niemand won en niemand verloor, maar het was wel een bende. Gelukkig lachten ze er wel om.

Ginny trok Olette en Hermelien de gang op en liep drie keer heen en weer toen er een deur verscheen. Olette bleef ondanks dat ze de deur voor het eerst zag erg rustig wat Hermelien wel zorgelijk vond. Ze werden de kamer in geduwd en daar stonden twee meisjes die aan het discussiëren waren. Ginny liet Olette los en huppelde vrolijk naar hun toe. Ze fluisterde wat en de meisjes fluisterden vrolijk terug. Ginny huppelde naar Olette en Hermelien terug. 'Dit zijn Belinda Broom en Parvati Patil. Zij gaan je helpen met de kleren. Verder leggen ze je ook uit hoe een date precies in elkaar zit en wat je moet doen.' Olette fronste maar knikte toch. Ginny trok Hermelien de kamer uit terwijl Belinda en Parvati enthousiast Olette meetrokken.
Belinda en Parvati trokken opnieuw een jurkje uit het rek en duwde Olette achter het gordijn. 'Pas die eens!' Olette knikte en trok voor de zoveelste keer een nieuw jurkje aan. Ze waren al meer een half uur bezig maar nog steeds hadden ze niets gevonden. Ze vond het natuurlijk niet erg, maar ze vond het wel erg overdreven met al dat passen en al die tips en de make up die ze op moest doen. Ze had gelukkig besloten om speciaal voor Theodoor toch maar wat van dat vuurbloemsap te nemen. Dan werden ze tenminste niet herinnerd aan wat er in de vakantie was gebeurd. Ze zou geen make up opdoen, dat had ze niet nodig vond ze. Ze had uit zichzelf een goede huid, volle wimpers, wangen die goed gekleurd waren en haar lippen waren niet al te dik en niet al te dun. Maar de echte reden dat ze geen make up op wou was omdat ze niet goed wist hoe alles werkte. Ze zou als enige lipgloss opdoen, dat vond ze wel leuk staan en ze wist wel hoe dát werkte. Maar de kleur zou wel aan het jurkje liggen die ze zou gaan kiezen. Belinda en Parvati hadden haar raar aangekeken toen ze bekende dat ze al jaren geen jurkje of rokje aan had gehad. Ze vonden het 'schandalig' zeiden ze. Olette kwam achter het grodijn vandaan en draaide even rondjes. Belinda en Parvati keken elkaar even aan en draaiden zich toen om. Ze zeiden wat tegen elkaar en knikten toen. 'Het is goed gekeurd.' Zei Parvati. Olette gaf een opgeluchte zucht en liep naar de spiegel toe. Het jurkje was licht beige, wat goed bij haar haar en huid paste. Er zat een lintje on haar middel en op haar rug zat een strik. De onderste randjes van de jurk was zwart wat het helemaal afmaakte. Ze draaide opnieuw rond maar toen ze weer naar Belinda en Parvati keek waren ze opnieuw naar het rek met jurken gegaan. Olette zuchtte, ze waren dus nog niet klaar. 'Trek deze eens aan! Deze is zo leuk!' Belinda duwde Olette weer achter het gordijn en ging blij bij Parvati staan. Olette kwam even later weer achter het gordijn vandaan en Belinda en Parvati begonnen opgewonden te gillen. 'Dat is hem! Dat is hem!' Olette keek hun verbaasd aan en keek in de spiegel. Het jurkje was alles behalve mooi vond zij. Het was knal roze, wat ze al het aller lelijkst eraan vond. Het ook een zwarte lint om haar middel een heel groot strikje naar haar smaak. 'Deze jurk ga jij dragen morgenavond en wij gaan met jou mee tot bij de poort.' Olette knikte langzaam. Ze pakte haar tas en liep weer naar het gordijn waar ze zich omkleedde. Belinda en Parvati sprongen vrolijk rond en Olette gaf maar een zucht, ze zou de avond dan wel zelf redden.

Theodoor ruimde de laatste dingen op terwijl Draco en Blaise nog probeerden elkaar te overtuigen dat hun hadden gewonnen. Theodoor gaf daar niets om dus hij liet hun maar lekker verder gaan. Mij ruimde de laatste paar kleren op tot zijn ogen vielen op een paar kleren. Die schoof hij snel onder zijn bed en hij gooide de laatste dingen op zijn bed. Hij plofte neer op de stapel tot hij zich bedacht dat het avondeten over vijf minuten zou beginnen. 'Ik wil jullie niet uit jullie gesprek halen, maar het eten begint zo.' Blaise stond meteen op en sprintte naar de deur. 'Kom dan! Mijn maag wilt graag opnieuw kennis maken met eten!' Draco lachte en sloeg op zijn schouder. 'Dat zal best, maar na het eten moeten we wel weer een plan bedenken.' Theodoor gaf een zucht maar knikte toch. 'Ik vind alles best, maar ik wil nú eten!' Hij rende haast de trap af terwijl Draco en Theodoor de tijd namen. 'Waar is Olette?' Vroeg Draco. Theodoor hield zijn schouders op. 'Waarschijnlijk is ze weer tegen iemand op gebotst en zit ze al een kwartier sorry te zeggen.' Draco grinnikte. 'Zou me niet verbazen.' Patty kwam gillend op Draco af en gaf hem een knuffel. 'Draakje! Ik heb je zó gemist! Waarom zie ik je niet vaker?!' Draco kreeg verschillende redenen in zijn hoofd maar die hield hij maar voor zichzelf. 'Ach, misschien missen we elkaar net.' Patty knikte en liet zijn arm niet los. 'Nu blijf je lekker bij mij.' Zei ze en ze legde haar hoofd op zijn schouder. Haar haren kwamen in zijn mond die hij en uitblies. 'Is er iets Draakje?' Hij schudde zijn hoofd. 'Ik zag alleen een vies beestje.' Theodoor probeerde zijn lach in te houden. 'Laten we gaan eten want we hebben allebei vast wel honger.' Ze trok hem de trap op en Theodoor liep vlug met hun mee.

Na het eten ging Olette vroeg slapen, ze zou goed uitgerust zijn voor de date. Ze had nog geen druppel gehad van het vuurbloemsap omdat ze het echt als een verrassing wou houden. Hij zou vast wel vreemd opkijken als hij geen wonden of blauwe plekken meer zou zien. Hoe zou hij reageren op de kleren die ze had uitgekozen?
Ze besloot te stoppen met treuzelen en nadenken en gewoon te slapen, als ze wakker zou worden zou het een speciale dag zijn. Haar eerste date.

Ik probeerde 2000 woorden te typen, niet gelukt. Ach ja, ik heb mijn best gedaan. Het volgende hoofdstuk zal een normaal hoofdstuk zijn maar omdat dit het 100ste hoofdstuk was wou ik het extra lang maken Kudo? Reactie?