029 - Patience

Just have a little patience.

Sophia Adriana Brooks.
‘Verder nog iets papa?’ zeg ik terwijl ik de rits van mijn vader zijn weekendtas al een stukje dicht rits. Vandaag was de dag dat papa eindelijk naar huis mocht. De dag van kerstavond. Een kerst gevoel zou die toch wel gekregen hebben als hij hier moest blijven. Het hele ziekenhuis was goed versierd, en iedereen had een vrolijk gezicht op desondanks de zusters en dokters gewoon zouden moeten werken met de kerst. ‘nee volgens mij hebben we alles Sophia.’ Zegt hij en ik zie hem nog eens goed om zich heen kijken. ‘nee we hebben alles.’ Concludeert hij als hij niets meer kan vinden. Ik knik en rits de weekendtas dicht en gooi hem over mijn schouder. ‘Mama en Nia wachten in de auto voor de deur, dan hoef je niet helemaal te lopen naar de parkeerplaatsen.’ Zeg ik wanneer we de lift in stappen. Ik zie hem knikken. ‘Hoe is het met je Sophia? Jullie maken je zo druk om mij dat ik het vergeet om jullie te vragen hoe het gaat.’ Ik haal mijn schouders op en lach eens. ‘goed, heel goed.’ Zeg ik vrolijk. ‘eindelijk valt alles weer op zijn plek, jij bent weer beter en..’ ik wou pap stiekem vertellen over Zayn. Het was nu al drie dagen geleden en ik had er nog met niemand over gehad. Omdat ik het niet durfde misschien? Ik wou mijn vreugd met iedereen delen maar stiekem wist ik dat, dat niet kon. ‘kerst.’ Zeg ik dan maar snel. Ik zie hoe pap knikt en ik hoor hoe de ping van de lift klinkt.

Thuis aangekomen besluiten ik en Nia de boodschappen maar te doen zodat pap en mam onze familie kon ontvangen. Aangezien mijn oom en tante altijd eerder kwamen, en dit jaar mijn nicht Brook ook. In sommige opzichten leek ze best op mij, vooral nu ik bruin haar had, bracht het uiterlijk ook nog eens vergelijkenissen met zich mee. Nia wekt me weer uit mijn gedachten en dringt aan om nu naar de winkel te gaan. ik knik goedkeurend.

We lopen door de drukke winkelstraat bij ons in de buurt. Ik begin me langzaam af te vragen of er nog wel wat was voor ons in de winkel. Maar als we binnenkomen zien we dat we nog wel een kansje hebben. Nia drukt het karretje en ik loods ons een weg door de supermarkt heen en ga het lijstje af van wat we hebben moeten. Mama had het lijstje zo zorgvuldig mogelijk gecheckt zodat ze van alles meer dan genoeg had, vooral omdat de jongens ook mee aten. Ik pak de kalkoen uit de koelcel en leg hem in het karretje bij de rest. ‘Sophia?’ hoor ik ineens en draai me om naar de plek waar waarschijnlijk mijn naam geroepen werd. ‘Sophia, hey. Ik kom toch nog gewoon hè morgen avond? Aangezien ik niets meer hoorde van je maakte ik me al zorgen en…’ ‘ja, je komt nog gewoon no worries. Ik had het een beetje druk met pap en alles het spijt me.’ onderbreek ik haar snel. Ze knikt begrijpend en knuffelt me snel. ‘ik ga snel weer, Jason komt vanavond nog even langs.’ Jason was Nicole haar knipperlichtrelatie vriend. Dan hadden ze knallende ruzie en dan hadden ze weer.. naja laten we het houden op seks. Ik probeer te lachen met de enthousiasme die ik voor Jason en haar heb en lachend draait ze zich om en zie ik haar tussen de stellingen verdwijnen.

Met drie grote gevulde supermarkttassen lopen ik en Nia door de sneeuw weer terug naar huis, op de gang hoor ik vanuit de keuken drie bekende stemmen, twee daarvan had ik al eerder gehoord vandaag, de laatste kon ik ook meteen plaatsen. Ik druk met mijn rug de deur open en wanneer ik me om draai kijk ik meteen in de donkerbruine ogen van Zayn. ‘wat doe jij hier?’ stamel ik voorzichtig en kijk naar de gezichten van mijn ouders om te peilen of ze iets hadden los kunnen krijgen van Zayn. Dat we “iets” hadden of wat dan ook. Maar ik kon niets vinden in hun gezicht wat anders was dan normaal. ‘ik ben modeadvies nodig voor morgen. Ik heb nog niets gekocht dus misschien wou jij me wel helpen?’ ik haal mijn schouders op. ‘tuurlijk ga je mee, is leuk kom..’ ze pakt de tassen van me over gooit ze op het aanrecht en duwt me de gang op. ‘Veel plezier.’ Roept mama na. Fijn waarschijnlijk wou ze mij dus koppelen aan Zayn. Top voor morgenavond.

Dit deeltje was eigenlijks voor gisteren bedoelt maar had geen tijd meer op hem erop te zetten dus vandaag waarschijnlijk nog een deeltje.
xxxxx