Chapter Three; Will we ever meet properly?

Terwijl ik mijn koffer uitpak denk ik verbaasd na over Harry die ik eerst al ontmoette in amsterdam op het vliegveld en nu zit hij in hetzelfde hotel als ik en hij loopt nog met me te flirten ook!
Normaal was ik enorm de fangirl uit gaan hangen maar op de een of andere manier kan ik me wel erg makkelijk inhouden.
"Hil, zullen we een beetje het complex gaan verkennen?" Hoor ik Bryson roepen "ik kom eraan!" Roep ik naar hem en pak snel mijn teenslippers.
De rest van mijn koffer pak ik later wel uit!
"Doe je voorzichtig, Hil? Grieken zijn echte charmeurs" zegt Mam tegen me "ma-ham, doe ik heus wel" mompel ik en loop snel achter Bryson aan.

"Hil, kijk uit het is hier-" Bryson kan zijn zin nog niet afmaken of ik lig al op de grond "glad"
"Ja, ik merk het" zeg ik lachend en maak niet echt aanstalte om op te staan "we never ever meet properly, do we?" Vraagt een grijnzende Harry, wiens hoofd ineens boven die van mij verscheen "niet echt, ik ben gewoon een enorme stuntel" antwoord ik in het engels, ondertussen stellen de jongens zich allemaal aan Bryson voor.
"Dus, hoe komt het dat ik je ineens overal zie?" Vraag ik verbaasd "gelukkig toeval denk ik" antwoord Harry glimlachend, ik knik "denk het ook" Gelukkig toeval? Gelukkig? Hij vind het leuk om me steeds te zien?
"Je komt uit Nederland, of niet?" Vraagt hij dan, ik knik "klopt, One Direction is er nog niet zo heel bekend" vertel ik, waarmee ik gelijk duidelijk maak wie hij is "hoe ken jij ons dan wel?" vraagt hij nieuwsgierig "Internet" antwoord ik net als Timmy, van Fairly Odd Parents, hij knikt begrijpend.
Ik zie dat Bryson een andere kant op loopt dan de jongens, snel maak ik een sprintje en roep een soort van 'doei' naar Harry, die me verbaasd blijft na kijken.