~Chapiter 15~

Alles was wazig en ze had het ijskoud. Ze gaf even een zucht en sloot toen afwachtend haar ogen. Misschien was het haar tijd, nog voor haar ziekte er een einde aan had kunnen maken. Dat zou minder pijn en lijden betekenen. Ze glimlachte vaagjes. "Maar hún dan? Ik moet ze nog redden. Ik had het gezworen. Ik laat ze niet in de steek, ze moeten nog zo veel tijd samen doorbrengen..." Ze probeerde de level E's van haar af te krijgen maar stopte al snel toen ze doorkreeg dat het niet zou lukken. Opeens hoorde ze gegil en was er stilte. Ze deed voorzichtig haar ogen open maar meer dan een waas zag ze niet. Ze hoorde nog één keer gegil maar toen was het doodstil. 'River?' Ze sloot haar ogen en alles werd zwart.

Zero liep door de bossen en volgde elk spoortje die hij kon vinden. Hij hoorde gegil en hij besloot daar naartoe te gaan. Vlug liep hij die kant op en kwam uit op een pad waar net het gegil was gestopt. Hij trok even zijn neus op toen hij de geur van bloed rook maar realiseerde zich al snel dat het River's bloed was. Hij liep naar het grote rode plas bloed dat op de grond lag. Toen hij voetstappen hoorde trok hij zijn pistool en draaide zich om. Voor hem stond een nachtklasser en keek naar wat er in zijn armen lag. Eerder wíe. River lag bewusteloos in zijn armen helemaal onder haar eigen bloed. Zero hield nog steeds zijn pistool op de jongen gericht. 'Die pistool is niet nodig, we hebben er ook geen tijd voor. River moet meteen naar de ziekenzaal.' 'Geef haar aan mij.' De jongen schudde zijn hoofd. 'Bespaar haar deze onzin en kom of met me mee naar de ziekenzaal of ruim dat bloed op.' Zero deed zijn pistool terug in zijn binnenzak en liep naar de jongen toe. 'Ik zei geef haar aan mij.' Hij keek hem vastberaden aan. De jongen rolde met zijn ogen. 'Je rekt alleen maar tijd, hier.' Hij legde voorzichtig River op de grond en liep naar achter. Zero liep naar haar toe en tilde haar op. 'En nu meekomen.' De jongen volgde hem zonder iets te zeggen maar hij bleef de hele tijd naar haar kijken. Niet naar het bloed, maar naar haarzelf.

'Haar conditie is stabiel, ondanks al het bloed dat ze heeft verloren.' Zero keek naar directeur Cross. 'Zij is ziek, worden die vampiers dan niet ook ziek?' Hij schudde zijn hoofd. 'Haar ziekte zit niet in haar bloed maar in haar hersens en zenuwen. De ziekte kan zich alleen maar voortplanten door het maken van nageslachten. Haar ziekte is dus een erfenis die ze van iemand uit haar familie heeft gekregen.' Zero knikte en ging weer goed zitten. Hij zou River niet alleen laten totdat ze wakker zou worden. De jongen was er nog steeds. Hij stond aan de andere kant van de kamer op een stoel en liet zijn blik niet los, hij bleef maar naar haar kijken. Zero bleef naar de jongen staren tot hij het door kreeg. 'Hoe heet je.' Hij stak zijn hand uit maar Zero negeerde die. 'Raphaël Kato.' Zero draaide zich weer naar River toe die rustig door bleef slapen. Hij vond het best wel vreemd om iemand zoals River die altijd wel iets deed zoals tekenen of kletsen zo stil te zien liggen. Ze zag er zo hulpeloos uit. Zou ze zo worden later, als haar ziekte te erg word? 'Ik haal wel wat thee.' Zei directeur Cross en hij liep de ziekenzaal uit.
Het was een paar minuten stil toen Raphaël de stilte verbrak. 'Is ze ziek?' Zero negeerde hem. 'Wat heeft ze?' Zero zei niks terug. 'Ik vroeg je net wat.' 'Ik heb beloofd er niet over te praten.' Raphaël accepteerde dat antwoord, maar wilde toch weten wat er met River was.

Mijn vraag van het hoofdstuk, wie gaat er naar Tsunacon? En als wie ga je? Ga je niet? Dan als welk karakter van wat dan ook (films, games, animes, series, etc) zou jij wikken gaan?