*03*

Als een verzopen katje sta ik daar dan, in mijn tè blote kleren. In tegenstelling tot mijn natte haren die verwilderd aan mijn rode wangen plakken, mijn kleren die zo doorweekt zijn dat ze aan mij vastplakken waardoor mijn beha er doorheen schijnt en uitgelopen make-up, ziet de jongen die de deur opendeed er veel beter uit. Zijn bruin haar krult lichtjes om en heeft een gezonde glans in het licht van de lamp, zijn donkerbruine ogen kijken me vol verbazing aan en glijden langs mijn natte tere lichaampje. Het is dat ik pumps aan had, anders had hij net een reus geleken. Zelfs nu is hij een stuk langer dan mij, wat me had geïntimideerd als hij niet zo'n lieve uitstraling had. 'Uh...' Rolt er over zijn dunne lippen. 'Ik weet dat dit ongepast is, maar zou ik alsjeblieft hier mogen blijven tot de storm over is?' Vraag ik. Mijn ogen twinkelen hoopvol, net als de waterige glimlach op mijn gezicht. 'Uh... Natuurlijk', klinkt zijn zware mannelijke stem. Hij stapt opzij, zodat de warmte met open armen kan ontvangen. Als hij de deur dicht doet, glijden mijn ogen pas over de dure meubilair. Alles is op een gezellige, maar toch dure manier ingericht.
'Zo erg bedankt', zeg ik, als de kippenvel langzaam aan mijn armen verdwijnt. 'Natuurlijk, maar mag ik vragen wat je met dit weer buiten doet?' Vraagt hij. 'Op zoek naar avontuur', zeg ik bijdehand. Er verschijnt een stralend witte rij tanden. 'Je wil zeker even douchen?' Vraagt hij. 'Als dat zou mogen', zeg ik dankbaar. Hij knikt en gebaart dat ik hem moet volgen. Na een trap op te zijn gegaan en een aantal slaapkamers langs, komen we aan in een super luxe spierwitte badkamer. 'Wow', glipt er over mijn lippen. 'Ach ja', mompelt hij alleen. 'Als je klaar bent, moet je maar even roepen, dan kan ik je kleren te droge op hangen', zegt hij met een hoofdknikje. 'En welke naam moet ik dan roepen?' Vraag ik nonchalant. 'Oh sorry, Liam', zegt hij en hij steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan en schudt zijn warme hand. 'Yara', zeg ik met een glimlach. 'Tot zo', zegt hij onhandig, waarna hij de badkamer uitgaat.
Ik doe de deur op slot en kleed me langzaam aan. Ik bekijk mijn lichaam in de spiegel en knik goedkeurend. Ik wil net de douchekabine in glippen als mijn ogen vallen op de beginnende haartjes op mijn benen. Mijn ogen glijden onderzoekend de badkamer door en vinden een scheermesje. Het is zeker heel onhygiënisch om dat te gebruiken? Ach, ik ben hier morgen toch weer weg. Ik loop naar het scheermesje en glip daarna de douchecabine in. Als ik vrolijk mijn benen en oksels heb geschoren, mijn haren heb gewassen met mannelijke shampoo en mijn make-up er af heb gehaald, stap ik weer onder de douche vandaan. Ik droog me af en leg zorgvuldig het scheermesje op precies dezelfde manier weer terug. Een ondeugende grijns siert mijn gezicht als ik denk aan wat ik zonet heb gedaan. Maak ik gebruik van zijn gastvrijheid, ben ik zo associaal bezig. Ik schud afkeurend mijn hoofd, als ik het besef tot mij doordringt.
Ik pak nieuw ondergoed uit mijn koffertje en kijk daarna naar de inhoud. Het is niet koud in dit huis, maar ik ben nou eenmaal een kouklaum als het aankomt op avonden. Ik kan mezelf dan ook wel voor mijn hoofd slaan, als ik merk dat ik mijn favoriete sweater ben vergeten. Ik bekijk mijn ondergoed en haal dan nonchalant mijn schouders op. 'Oh Liam', joel ik door het huis. Met een grijns komt hij aanlopen. Die verandert echter in een open mond van verbazing als hij me aantreft in mijn ondergoed. 'Heb je heel misschien een sweater te leen?' Vraag ik hoopvol. Hij knikt, nadat hij zich herstelt heeft, zijn hoofd en rommelt even in een kast in de kamer naast de badkamer. 'Hier', zegt hij en hij gooit de trui naar mij toe. Er staat in grote letters 'Harry' op. Ik frons mijn wenkbrauwen, maar trek dan toch de trui over mijn hoofd met een bedankje. 'Mag ik iets vragen?' Als ik de vraag dan toch niet voor me kan houden. Hij knikt en kijkt me afwachtend aan. 'Ben je homo?' Vraag ik. Zijn blik glijdt naar de sweater en schiet dan in de lach. 'Nee joh. Ik verblijf hier met vier vrienden. Dit is de sweater van een van die vrienden', zegt hij met een grote grijns. 'Vind hij het dan wel goed?' Vraag ik met een tikje van onzekerheid. 'Wel, als hij ziet wat voor meisje erin loopt', zegt Liam met een knipoog. Mijn wangen kleuren licht rood, maar al snel verdwijnt de kleur als ik in mijn koffer op zoek ga naar een broekje. Ik haal mijn schouders op en trek er een schone korte short onderaan. Rare combinatie, maar dat maakt me niet echt uit.
'En dan nu de eigenaar van dit shirt ontmoeten?' Vraag ik als ik aangekleed en wel voor Liam sta. Hij knikt en loopt samen met me mee naar beneden. De gang wordt gevuld met een mooi hese stem die kippenvel op mijn armen bezorgt. Liam loopt gewoon voor me uit de woonkamer in en gaat naast een van zijn vrienden zitten. Ik blijf in de deuropening staan en kijk om mij heen. De woonkamer is simpel, maar gezellig ingericht en lijkt in de verste verte niet op het meubilair van de andere kamers. De vijf jongens zitten in een rondje rond de brandende openhaard. Een blonde jongen heeft een gitaar in zijn hand en zit er met een grote glimlach op te spelen. Een jongen met een bos vol bruine krullen, die een zachte gloed hebben door het vuur, draait zich naar mij om, zodat zijn lieve groenbruine ogen zich in de mijne boren. Ze kijken me nieuwsgierig aan en even verbaasd als hij ziet dat ik zijn trui aan heb. Ondanks dat het lijkt alsof hij niet verder zingt, doet hij dat wel. Na een paar zinnen is zijn liedje klaar en stopt de heerlijke hese stem en hoor ik alleen nog maar het geknetter van hout en vuur.