Hoofdstuk 5

De zon kietelt in mijn gezicht en ik open mijn ogen. Ik wordt verblind door het licht ,maar ik wil mijn ogen niet meer sluiten. Snel stap ik mijn bed uit en trek een mintgroen jurkje aan. Ik bekijk me in de spiegel die in de lengte de hele muur bedekt en ontbloot mijn hagel witte tanden. Vlug loop ik de trap af naar beneden en huppel langs de tafel waar Joris een boterham naar binnen zit te schrokken.
'Was bun ju vrulik.'zegt hij met zijn mond vol brood. Ik knik en pak een glas melk.
'Zou je het erg vinden ?'vraag ik en ik wijs naar de stoel naast hem. Snel schud Joris zijn hoofd en schuift de stoel naar achteren. Ik geef hem een kusje en ga naast hem zitten.
'Grug geblan.'zegt hij vlug.
'Wat ?'vraag ik.
'Grug...'hij slikt'Gedaan.'
Ik giechel en stoot hem aan. Hij haalt zijn schouders op. Snel drink ik mijn melk op en gris een boterham uit Joris handen. Hij kijkt mij met open mond aan.
'Hebben ?'vraag ik en ik steek de boterham naar voren. Hij knikt en wil de boterham pakken ,maar ik trek mijn hand terug en bijt er snel in. Lachend probeert hij mij boos aan te kijken ,maar dat lukt hem niet echt. Ik glimlach naar hem en loop de achtertuin in. Achter de heg staat de Yggdrasil en links is mijn vader druk zwaard-oefeningen aan het oefenen. Ik loop naar hem toe en hij stopt met zijn oefeningen. Vragend kijk ik hem aan en hij bekijkt me van top tot teen.
"Zo'n delicaat bloempje zal zich eigenlijk moeten kunnen verdedgen."zegt mijn vader en hij houd zijn handen op zijn rug.
"Huh. Hoe zo ?Ik kan mij heus wel verdedigen."zeg ik verrast en mijn vader kijkt mij hoofdschuddend aan.
"Je weet niet hoeveel mensen een meisje zoals jou willen hebben. Ze zijn tot alles berijdt."zegt hij en haalt zijn handen vanachter zijn rug vandaan. In zijn handen heeft hij een blinkende dolk met een mintgroen gevest. Mijn vader geeft hem aan mij en ik pak hem aan.
"Dank je maar ik kan hem niet aannemen."zeg ik en geef hem weer aan mijn vader.
"Goed ,maar ik wil wel dat je oppast."zegt mijn vader en pakt de dolk aan. Ik loop naar Yggdrasil en kniel voor de taxus neer. Een lichte tinteling is te voelen en ik weet dat Yggdrasil me zal beschermen. Ik kom weer overeind en veeg het vuil van mijn jurk af.
"Vitea ,wil je naar de markt gaan voordat alles al weg is ?"vraagt mijn moeder en ik draai me om.
"Sorry Yggdrasil ik moet nu gaan. Ik zal straks wat brood voor de herten neerleggen. Dan eten ze jouw niet kaal."zeg ik vlug en ren dan het huis in.
"Hallo ,mam. Ik ga meteen naar de bakker. Ik bedoel markt."zeg ik snel en mijn moeder kijkt me raar aan.
"Ik ga."roep ik en ren naar buiten.