10

POV Jacob
Waarschijnlijk zou het mijn vader niet verbazen dat ik niet aan het wachtlopen was maar naar het huis van Pocahontas ging. Ik noemde haar automatisch Pocahontas, zo kende ik haar al zestien jaar. Hoe kon ik haar in hemelsnaam vertellen dat ze mijn tweelingzus was? ze was er van overtuigd dat ze echt Indiana Cold was en dat Tom Cold haar broertje was. Het raam van Pocahontas stond open en ik kon er met gemak in springen. Daar lag ze, zo mooi zo kwetsbaar, haar zwarte haren omlijstte haar donkere gezicht en ze was het evenbeeld van mijn oudere zussen, onze oudere zussen verbeterde ik mezelf. Ik ging op de rand van haar bed zitten en legde mijn hand over de hare, het voelde vreemd vertrouwd en natuurlijk. Hoe hadden we al die jaren apart van elkaar kunnen leven? Waarom werd ze geadopteerd? Waarom vertrok ze? Maar vooral, waarom kwam ze terug? Ik hoorde hoe er iemand naar boven kwam om de kamers te controleren. Ik drukte mijn lippen op haar voorhoofd, 'Weltrusten Pocahontas,'fluisterde ik. Ik liep naar het raam en sprong naar buiten. Ik had eindelijk mijn tweelingzus, en ik zou haar nooit meer laten gaan.