8

'Blijf je eten?'vroeg Emily.
'Mijn moeder flipt als ze me nu al amper ziet dus ik denk dat ik maar moet gaan.'
'Kan je de weg zelf vinden?'vroeg Jacob.
'Waarschijnlijk niet.'
'Ik kom toch langs jou huis, ik geef je wel een lift.'
Ik slikte,ik wist niet of ik nog een rit op een motor aankon.
'Ik zal rustiger rijden.'
'Oké,'zei ik.
'Nou dan gaan we maar, tot morgen.'
'Tot morgen,'zei ik onzeker naar de motoren kijkend.
De jongens schoten in de lach en Emily lachte me bemoedigend toe.
'Morgenochtend bij jou huis?'vroeg Kim.
'Oké.'
'Kom op we gaan,'zei Jacob terwijl hij mij over zijn schouder gooide.
'Jake, zet me neer,'gilde ik terwijl ik op zijn rug sloeg maar hij lachte alleen maar, het leek wel alsof ik hem helemaal geen pijn deed.
Hij zette me achter op zijn motor ging zelf zitten en reed ervandoor, hij ging inderdaad langzamer als de vorige keer maar naar mijn idee ging hij nog steeds veel te snel.
'Je woont hier toch?'vroeg Jake toen hij stopte.
'Ja hoe wist je dat eigenlijk?'
'Dit was het enige huis dat het kon zijn, er staan niet zo vaak huizen te koop.'
Mijn moeder kwam nieuwschierig naar ons toe. 'Hoi Indiana, wie is dit?'
'Ik ben Jacob Black mevrouw.'
'De zoon van Billy en Sarah Black?'
'Dat is correct.'
'Hoe gaat het met ze?'
'Mijn moeder is overleden toen ik negen was en mijn vader zit nu in een rolstoel maar voelt zich nog perfect.'
'Hoe is het met je zussen?'
'Rebekka is getrouwd met een surfer en woont nu op Hawai en Rachel is naar de Wasington Stat University.'
'Zo jong al getrouwd?'
'Ja en het bevalt haar prima.'
'Wij gaan nu eten dus ik neem Indiana mee naar binnen.'
'Oké, ik moest ook maar weer eens gaan.'
Zodra we binnen waren wendde ik met tot mijn moeder.
'Was dat kruisverhoor nou nodig?'
'Ik mag toch wel iets over mijn oude vrienden vragen? En bovendien wil ik best iets weten over mijn schoonzoon.'
'Waar heb je het over? Ik heb hem vandaag pas ontmoet.'
'Ik zag toch hoe hij naar je keek?'
'Je ziet spoken ma.'