•020

Terwijl iedereen aandachtig naar het flesje keek, was het even stil, op de muziek na dan. Het flesje begon langzamer te draaien. Ralf, Gibby, Vallery, Janneke, Olaf, Kim, Charlie, Woody. Het flesje stopte bij Woody. Het was heel even heel stil geweest, maar nu barstte iedereen in lachen uit. Janneke begon zelfs bijna te huilen. "Je hebt het zelf voor gesteld Olaf", zei Vallery lachend en keek even naar Woody, die zich ook kapot aan het lachen was. "Hebben jullie even geluk, dat Ralf ervoor heeft gezorgd dat jullie elkaar niet op de mond hoeven te kussen", zei Charlie lachend en grijnsde even gemeen.
Toen iedereen was uitgelachen, keken ze naar Olaf, die met heel wat moeite een kus op Woody's wang drukte en er een beetje raar bij keek. Opnieuw werd er weer gelachen, maar wel een stuk minder lang, maar ze gingen weer lachend verder. Ze begonnen de lol ervan in te zien.
Kim draaide het flesje en die kwam uit bij Nora, die ze toen snel een kus op de wang gaf en toen begon te lachen. Misschien kwam dat omdat iedereen vreselijk druk was en om elk klein raar dingetje begint te lachen. Toen Kim weer zat en Olaf zijn arm om haar heen had geslagen, draaide Charlie het flesje. "Dit gaat lachen worden jongens", zei Woody pesterig tegen Charlie en porde in zijn zij. Het flesje draaide steeds wat langzamer, maar misschien had hij beter is minder hard kunnen draaien. Iedereen was wat aan het lachen en opeens stopte het flesje met draaien, bij Vallery. Olaf floot en Woody lachte zich helemaal kapot. Charlie kreeg, ondanks het redelijk donker was en je het amper kon zien, een knalrood hoofd, maar Vallery net zo erg.
Nadat iedereen uitlachen was, begon weer wat anders. Ze begonnen allemaal 'zoenen, zoenen!' te roepen, waaronder ook Janneke, die breed glimlachte. Dit wou ze graag zien, maar dat wilden iedereen graag zien. "Kom op Charlie", zei Woody, "Je moet haar zoenen en wel een beetje fatsoenlijk anders kijkt ze je nooit meer aan" Woody moest van zichzelf lachen, maar niemand lachte echt mee, waardoor hij al gauw genoeg stopte. "Laat ze wat dichter bij elkaar zitten", riep Jip grijnzend en Woody duwde Charlie richting Vallery, die al de hele tijd niets had gezegd, maar wiens hart bijna uit haar borstkas sprong. Charlie werd half tegen Vallery aangeduwd en hij wist niet echt wat hij moest doen. Nouja, hij moest haar zoenen, dat wist hij ook wel, maar om dat voor iedereens neus te doen. "Zoenen, zoenen", riep Stanley, Gibby, Ralf en Jip. Daarna riep iedereen het, achter elkaar. Vallery keek verlegen naar Charlie en Charlie keek verlegen naar haar. "Zoenen, zoenen!", klonk er tientallen keren. Charlie kwam voorzichtig wat dichter bij Vallery zitten en ging wat meer naar haar toe. Ook zij kwam een beetje naar hem toe en hun neuzen raakten elkaar, waarna ook hun lippen. Iedereen begon te joelen en te fluiten. Voorzichtig drukte Charlie zijn lippen op die van Vallery en probeerde niet te trillen. Hij had zijn ogen gesloten en zij ook. Ze zoende elkaar ongeveer 10 seconden en ze lieten elkaar daarna voorzichtig los. Iedereen was nog steeds aan het fluiten en druk aan het doen. Toen ze elkaar los hadden gelaten, begon Woody te klappen, waarna de andere ook allemaal volgde. Vallery keek glimlachend, maar vreselijk blozend naar Charlie en hij keek vreselijk blozend terug. Charlie ging naast Vallery zitten en keek een beetje verward. "Nu ben ik!", riep Woody blij en draaide aan het flesje, maar Vallery en Charlie letten niet op, ze waren nog steeds in gedachten verzonken wat er de vorige minuut was gebeurt.