# 2

Uitdagend kijkt Damon me aan en ik rol met m’n ogen. Gelijk loop ik naar de kapstokken en begin m’n jas aan te trekken. Voorzichtig helpt Damon me er mee. Meteen draai ik me naar hem om en kijk hem vuil aan. “Rot op, Damon. We weten allebei wat jij bent en daar ben ik niet van gediend.” Verwaand kijkt hij me aan en meteen loop ik weg. Kwaad kijk ik om me heen en rol met m’n ogen als Stefan achter me aan komt. “Sorry voor hem. Hij kan zich soms nogal erg misdragen.” Meteen loop ik door en schud hem van me af als hij me tegen wilt houden. “Rot op!” Met een opgetrokken wenkbrauw kijkt Stefan me na en haalt z’n schouders op. “Dan niet.” Meteen loop ik door naar huis en glimlach als de dorpshond met me mee loopt naar huis. “Bij jou kan ik alles kwijt, he. Jammer genoeg ben je geen mens zodat je me tips kan geven.” Meteen kijkt de hond de andere kant op. “Het lijkt onderhand wel alsof je me echt begrijp. Je bent net een vertrouwenspersoon alleen dan in de dierlijke vorm.” Meteen kijkt de hond me aan en rent hard weg. Verbaasd kijk ik hem na. Ergens herkende ik die blik. Rustig loop ik door naar m’n huis en pak m’n sleutels uit m’n broekzak als m’n huis in beeld komt. Opgelucht ben ik toch als ik de deur open en niemand achter me staat. Hier komt echt van alles voor. Weerwolven, vampieren, veranderaars, zombie’s en heksen. Zelf ben ik ook iets is me door Sam vertelt die zelf een veranderaar is. Hij kan in een lieve hond veranderen wat soms best gunstig is want veel mensen houden van honden. Meteen sluit ik de deur als ik geritsel hoor. “Lady!” roep ik, spreid m’n armen als m’n kat op me af komt rennen en in m’n armen springt. “Liefje toch,” fluister ik, druk haar tegen me aan en knuffel hem zachtjes. Lachend komt m’n moeder de hal binnen gelopen en kijkt ons geamuseerd aan. “Lady en ik hebben gewoon een heel hechte band,” glimlach ik en zet haar weer op de grond en loop achter m’n moeder aan, de woonkamer en zet de tv aan op MTV. Hyper actief begin ik mee te zingen als Escape The Fate langs komt met 10 Miles Wide.