Nieuw begin

Ik ren naar beneden en trek mijn jas van de kapstok af. Wanneer ik de deur open komt mijn zus de hal binnen. "Peter ?"vraagt ze verbaast en ze kijkt naar de jas die ik aan heb. Ik kijk haar aan en ze knikt. "Je moet dit doen. Ik begrijp het."zegt ze en loopt de woonkamer weer in. Ik open de deur en stap naar buiten. Mijn blik valt meteen op de witte moter die naast de mijne staat. "Ik wist het."hoor ik een stem zeggen en ik draai me om naar de fontein. Daar op de rand zat Juliët met haar benen overelkaar geslagen.
"Wat is je plan ?"vraagt ze en staat sierlijk op. Ze draagt een wit shirtje met een leren jack erover heen met een spijkerbroek met. Haar haar zit samen gebonden in een knot en ze loopt naar mij toe. Ik draai me om naar de motoren en we lopen zij aan zij naar de motoren toe.
"Ik heb geen plan."zeg ik en Juliët staat plots stil. Ik draai me om en lach naar haar. Ze glimlacht naar me en pakt mijn hand vast.
"Jij bent nog steeds hetzelfde en ik voel nog steeds hetzelfde voor je."fluistert ze in mijn oor en kijkt me recht in mijn ogen aan. Dan draait ze zich weg van mij en loopt weg. Ik pak haar hand vast. Ik trek haar naar me toe en kijk haar diep in de ogen aan.
"Het kan gevaarlijk worden. Ik mag misschien niet meer verliefd op je zijn ,maar ik wil je niet nog eens kwijt raken."zeg ik en ze wordt rood.
"Ik zou je ook niet nog eens kwijtraken."zegt ze en ze kust me op mijn wang. Juliët loopt naar haar motor toe en kijkt om. Ik blijf verstijfd staan en ze giechelt. Snel knipper ik en loop naar mijn motor en pak snel mijn helm.
"Eh..."begint Juliët en ik kijk op.
"Misschien kennen ze mij."zegt ze en ik knik.
"Hier."fluister ik en duw mijn helm in haar handen.
"Dank je."zegt ze en doet mijn helm op.
"Wees voorzichtig."fluister ik.
"Als jij voorzichtig bent."giechelt ze en stapt op haar witte motor.
"Goed."lach ik en start mijn motor en we rijden weg.
Wind waait door mijn haren en ik kijk naar Juliët. Ze staart naar voren en kijkt plots om naar mij. Ik draai snel weg en kijk naar voren. Bomen razen voorbij en om ons heen liggen allemaal weilanden. De zon begint langzaam onder te gaan en de lucht lijkt in brand te staan. De wolken worden aan de onderkant roze ,paars en oranje. Ik kijk naar Juliët en zie haar naar de betoverde wereld om ons heen staren. Net als in een film ,is het eerste wat er in mijn hoofd komt. Je kan het niet stoppen ,nee ik zit er nu midden in.
Juliët zucht diep en ik kijk naar haar. Hoewel de scherm van mijn helm haar ogen verborgen ,wist ik dat ze ook naar mij kijkt. Ik glimlach en zie weer het kleine meisje van vijf jaar voor mij die net heeft leren fietsen zonder zijwieltjes. Ik kan me eigenlijk niet herriner wanneer ze met zijwieltjes fietste. Mijn mondhoeken krullen omhoog. We rijden langs een weiland. Ik herken het weiland meteen.
Ik vondt een briefje in mijn jaszak waarop stond:
Maak mij blij
kom nu naar mij.
Met een foto van het weiland. Ik was toen naar het weiland gefietst buiten de stad. Toen ik daar eindelijk aankwam en naar het weiland keek ,zag ik haar staan in een rood jurkje ,goud blonde haren waaiden in haar gezicht door een lente briesje. Ik liet mijn fiets in het gras vallen en liep naar haar toe. Ze ging op haar tenen staan en fluisterde in mijn oor. "Ik ben blij dat je gekomen bent." Ik zou erg rood moeten zijn geworden ,maar dat was ik niet. Ik keek haar twee tellen aan en wist dat zij degene was wie ik later niet meer hoefde te zoeken ,want ik had haar nu al gevonden. Alles was zo perfect we lagen daar in het gras en hielden elkaars hand vast. Het weiland verdwijnt en wordt vervangen door een wild stromende rivier. Plots valt mijn blik op een rood lint.
"Stop !"schreeuw ik en rij een stukje terug naar het lint wat ik zag. Het danst op de wind verstrikt in een tak die de rivier heeft mee gevoerd. Ik pak het lint vast en trek het uit de takken bos. De wind trekt boos aan het rode lint. Ik ruik aan het lint en ruik de zoute lucht van de zee. Fleur. denk ik. Zij ruikt sinds dat ik haar vondt naar de zoute geur van de zee. De geur rook vertrouwd en plots hoor ik Juliët kuchen.
"Wat heb je ?"vraagt ze en kijkt om naar mij. Ik open mij hand en laat de rode lint zien. Hij wordt meegevoert op de wind naar Juliët en zij plukt de lint uit de lucht.
"Fleur."fluistert ze.