Vragen

Benieuwd, maar toch ook een beetje bang voor wat ze ging zeggen, keek ik haar aan.
‘ja, je bent een soort van geadopteerd. Je lag een avond voor de deur in een mandje.’
Met open mond keek ik haar aan.
‘dus ik besloot je in huis te nemen en je op te voeden. Ik wilde je het op een dag vertellen, maar het lukte me gewoon nooit.’ ze keek een beetje bedroeft naar beneden.
Ik wreef zachtjes met mijn hand de traan weg die over haar wang liep.
‘niet huilen, mam. Ik ben blij dat ik jou mijn moeder mag noemen.’ zei ik met een klein glimlachje.
‘dank je’ zei met een waterig glimlachje.
‘maar weet je misschien iets over mijn ouders?’ vroeg ik voorzichtig.
‘er lag alleen maar een briefje bij je in het mandje.’ zei ze terwijl ze richting de woonkamer liep en in één van de kastjes begon rond te snuffelen.
Met een triomfantelijke grijns om haar gezicht hield ze een beige stukje papier omhoog. Ze kwam naar me toe en gaf het me.

Ik ben Scarlett Faith en ik zoek een warm onderkomen.
Mijn ouders konden me niet houden en ze vonden u een geschrikte moeder.
Dus zou u alstublieft voor me willen zorgen.

Verbaasd keek ik me moeder aan.
‘was dit alles?’ vroeg ik verbaasd.
Ze knikte.
‘ik ga even naar boven nadenken.’ zei ik.
Ik liep naar boven en liet het briefje op mijn nachtkastje vallen, terwijl ik zelf op het bed neerplofte. Mijn gedachtes vlogen van de ene vraag naar de andere. Wie waren mijn echte ouders? Waarom konden ze niet voor me zorgen? En nog veel andere vragen kwamen langs. Helaas bleven ze allemaal onbeantwoord.