# 1

Rustig zit ik in het stamcafe op Kim, Edward, Taylor en Ilse te wachten en glimlach als er een jongen naar me kijkt en ontbloot even z’n tanden. Meteen kijk ik hem niet meer aan en kijk op naar de deur als ik twee mensen lachend en duwend binnen zie komen. Taylor en Kim. “Ahw, het kleffe stelletje is er weer,” lach ik en begroet ze met een knuffel. “Wie is dat?” vraagt Kim nieuwsgierig als ze een jongeman binnen ziet komen lopen. “Geen idee. Ik heb hem hier nog nooit eerder gezien,” antwoord ik, maar houd Kim tegen als ze naar hem toe wilt lopen. Tevergeefs want ze rukt zich los en loopt toch weer naar hem toe. “Haay! Wie ben je? Ik heb je nog nooit hier gezien.” Langzaam kijkt de jongen naar boven, Kim aan en zelf schrikt ze dit keer. Ze is nog nooit ergens bang voor geweest, maar als ze iets griezelig vind is dat echt zo. In één ding verschillen we heel erg. Haar grootste angst zijn de vampiers. Die van mij juist meer spinnen aangezien die zo eng kruipen en zo eng rennen, gatver. Whatever. Back to basic. Toch nog vragend kijkt Kim hem aan. “Nou?” “Bill. Ik ben hier net komen wonen.” Meteen komt Taylor op de twee afgelopen en hij neemt haar mee terug naar ons tafeltje. “Kom mee. Ik laat je niet alleen met die freak.” Gelijk keer ik me nog tot Bill en tot m’n verbazing is hij weg. “Mensen. Bill is weg,” deel ik mee. “Who cares? Het is maar een vampier. Hij kan best voor zichzelf zorgen.” “Doe niet zo oppervlakkig Tay.” “Hij is een freak. Hier wonen normale mensen. Dadelijk is het hele dorp vol met vampiers.” “Ik zou het niet erg vinden.” “Dat jij nou zo Twilight en The Vampire Diaries obsessed bent kan ik niks aan doen.” “Stop!” roept Kim zodat ze tussen ons komt, “Die discussie tussen jullie over vampiers ben ik zó zat. Het is gewoon zo. Taylor haat ze en Sophie vindt ze geweldig. Punt!” Zuchtend rol ik met m’n ogen en steek m’n vinger op als er een ober voorbij komt. “Ja? Wilt u wat bestellen?” “Ja, 3 Coca Cola met een bakje bitterballen voor drie personen alstublieft.” “Komt eraan mevrouw. Ik ben zo weer terug met uw bestelling.” Tevreden knik ik en wuif de ober weg terwijl ik om me heen kijk, op zoek naar vampiers behalve die ene die naar me z’n hoektanden liet zien. Opgelucht kijk ik op als de ober aankomt met de bestelling. Rustig zet hij het op ons tafeltje en loopt verder met het dienblad naar de andere tafels. Meteen grijp ik naar een bitterbal als Taylor er ook eentje wilt pakken. Meteen dip ik de bitterbal in de mosterd en eet die op. Meteen begin ik te waaien voor m’n mond. “Heet!” Lachend kijkt Kim me aan en steekt haar tong uit. “Lach me niet uit, dat ding is facking heet!” “Sophie toch. Ik heb je toch eerst verteld dat je altijd eerst even moet wachten en blazen als je bitterballen eet.” “En daar kom je nou pas mee?” “Ja, ik vond het wel leuk om je even te pesten.” “Leuk? Ik verbrandde m’n tong.” “Lekker voor je.” “Shut up, Kim.” Meteen komt er een ober tussen. “Mevrouw. Er komt zometeen nog een sausje bij waardoor het niet zo heet is.” Meteen barst Kim in lachen uit en met open mond staar ik de ober na. “Soph, je mond staat open.” Koppig sta ik op, maar schrik als de dorpsvampieren binnen zie komen. Stefan en Damon Salvatore.