Hoofdstuk 1

"Vitea !Ah daar ben je."ik kijk om en zie mijn broer op me af rennen.
"Je gelooft toch niet alles wat die man zegt ?"vraagt hij en gaat naast me staan.
"Waarom niet ,het is heel mooi."
"Ja ,dat wel maar het is niet echt. Het is allemaal verzonnen."zegt Joris mijn broer en de man kijkt bedroefd naar de grond.
"Ik zal je niet langer bezig houden met mijn verhaal."zegt de man en staat op en loopt weg. Ik draai me naar mijn broer.
"Nu je zin ?Nu weet ik het einde niet."zeg ik nors en mijn broer slaat zijn armen overelkaar.
"Kom zus, mam zoekt je. We gaan eten."zegt hij en hij loopt weg. Snel pak ik mijn schoudertas en ren de andere kant op. Snel stop ik bij de smid. Een bezwete jongen stapt uit de overdekte ruimte naar mij toe.
"Ah."zegt hij en veegt met een roet zwarte hand het zweet van zijn voorhoofd.
"Heeft u mijn bestelling ?"vraag ik beleefd en maak een buiging. Hij maakt een sierlijke buiging voorover en loopt dan weer de overdekte ruimte in. Ik volg hem de overdekte ruimte in en stop bij een vuur. Een warmte slaat in mijn gezicht en pareltjes zweet vormen zich op mijn voorhoofd. Plots komt de jongen te voorschijn achter een vlam en wenkt me. Ik loop snel langs de vuurkorf naar hem toe.
"Tadaa !"roept hij en ik zie het zwaard dat blinkend in zijn hand ligt.
"Dank je. Joris zal dit echt heel mooi vinden."zeg ik en bekijk het zwaard. Wanneer ik hem wil aannemen trekt de jongen hem weg.
"Het is niet fatsoenlijk om een klein meisje met een zwaar zwaard te laten rond zeulen."zegt hij en houd het zwaard verticaal vast. Ik kijk hem uitdagend aan en pak het zwaard uit zijn hand.
"Niet fatsoenlijk. Of niet slim ?"vraag ik en wijs met de punt van het zwaard naar zijn borst.
"Um..."zegt hij en duwt het zwaard naar beneden. Ik giechel en overhandig hem het zwaard. Hij knikt en wikkelt er een doek omheen. Zo zegt hij en kijkt tevreede naar het resultaat. Met moeite geeft hij het aan mij. Ik knik ,maak een buiging en loop weer weg van de ovens. Plots grijpt een hand me vast. Ik wil me omdraaien maar ik voel plots iets puntigs in mijn rug geprikt worden.
"Geef me al je kostbaarheden."fluistert een stem in mijn oor en het puntige voorwerp wordt harder in mijn rug geprikt. Hij doorboort mijn jurk en ik voel het koude puntje op mijn rug. Ik omklem het zwaard in mijn handen en voel angst me bekruipen. Wat moet ik doen ?Denk ik angstig en ik voel tranen in mijn ogen prikken. Nee ,ga niet huilen. Denk ik in mezelf en klem mijn handen nog beter om het zwaard.