040

Ik sta midden in een bos met Draco naast mij. Voldemort had van een paar dooddoeners gehoord dat Harry, Ron en Hermione hier ergens moesten zijn. Hij wou dat ik ze ging zoeken en dat kwam me wel goed uit om, als we ze vinden, met ze te praten. Maar ik heb nog niemand gezien na twee uur zoeken.
'Weet je zeker dat ze hier zijn?' zegt Draco uitgeput.
'Nee, ik denk-' Plotseling hoorde ik een stem links van me.
'Wat is er?'
'Shht, stil!' Zeg ik zachtjes. Ik luister aandachtig naar de stemmen die ik daarnet ook hoorde.
'-Alexis en Malfoy zijn hier.' Hoor ik een bekende stem fluisteren. De stem van Harry.
'Harry? Harry ben jij dat?' Roep ik naar de plek waar ik het geluid hoorde. Na de wind die door mijn haren waait hoor ik niets.
'Ik hoorde niets hoor.' Zegt Draco die plotseling naast mij staat. 'We moeten terug gaan Alexis.'
'Maar ik heb ze gehoord, ze kunnen niet ver zijn. Als we nu weggaan kan ik ze nooit spreken.' Draco pakt mijn hand en wilt net verschijnselen maar er komt plotseling een jongen uit de bosjes stappen. Het is Harry met achter hem Hermione en Ron. Ik loop naar hen toe en richt mijn toverstok op hen. Draco doet hetzelfde.
'Ik moet met jullie praten!' zeg ik. Aangezien ze geen kant meer op kunnen moeten ze wel instemmen. 'Ik had er niets mee te maken, met de dood van Dumbledore'
'En wij geloven dat omdat...?' zegt Ron.
'Omdat jullie mijn vrienden zijn' Harry schudt zijn hoofd.
'We zijn je vrienden niet. Wij zullen nooit vrienden kunnen zijn. Jij staat aan zijn kant, je vader is naar ons opzoek.'
'Dat weet ik zelf ook wel hoor'
'Ga dan terug naar je vader en zoek ons nooit meer op. Je zult zien dat ik ooit je vader zal verslaan, en dan gaan wij nooit vrienden kunnen zijn.' Ik word weer boos.
'Jij? Mijn vader verslaan? Laat me niet lachen Harry! Heb je wel gezien hoe machtig hij is? Hoeveel mensen achter hem staan?'
'Dat is enkel omdat ze bang zijn dat ze vermoord worden als ze niet achter hem staan'
'Dat worden ze ook, net als jij Hermelien. Jij wordt ook vermoord omdat jij een modderbloedje bent'
'Zeg dat niet, Alexis!' roept Ron kwaad.
'Oh, ben je nou boos omdat ik je vriendinnetje heb beledigd? Wen er maar aan Wemel! Jullie hebben geluk dat ik jullie deze keer laat gaan, maar als ik jullie weer tegenkomen dan is het oorlog!'