22. Ilse & Rosa

Rosa.
Ik liep achter Louis aan. ‘Lou, je moet het een keer vertellen.’ Hij schudde zijn hoofd en ik zuchtte opnieuw. ‘Luister nou gewoon. Je hebt al bijna drie maanden met haar en niemand weet het. Ja alleen ik.’ ‘Rosa, het is niet zo makkelijk als jij denkt. ‘ Ik zuchtte even en keek hem aan. ‘Lou, Wat is er nou moeilijk aan om te vertellen dat je een vriendin hebt?’ Ik keek hem serieus aan. ‘Anders vertel ik het hoor.’ Ik wist dat dat zou helpen. ‘Ik vertel het wel...’ Ik vond het echt knap. Louis had zijn relatie drie maanden verborgen kunnen houden voor de andere. Maar ook voor de paparazzi. Hij moest trots zijn. Ik grinnikte en keek naar hem. ‘Dus , Wat ga je zo vertellen?’ ‘Dat ik een vriendin heb..’ Ik grijnsde en keek naar hem. Ik gaf hem een knuffel. ‘Goedzo.’ Ik liep de kamer uit en ik merkte dat Louis me volgde. Ik ging naast Niall staan en gaf hem een kusje. ‘Lou wat was er nou?’ hoorde ik Harry vragen. ‘ik heb een vriendin.’ Ik keek naar Harry en toen naar de andere jongens. Hun mond viel open. ‘Hoelang al?’ vroeg Liam. ‘Sinds drie maanden.’ ‘ Jij verteld ons helemaal niets?’ riep Zayn ontverontwaardigt.

Louis.
Ik keek naar Rosa. Ze had wel gelijk. Ik liep achter haar aan en beet op mijn lip. Harry vroeg gelijk al wat er was. ‘Ik heb een vriendin.’ Ik moest lachen om Harry’s gezicht. ‘Hoelang al?’ Liam vroeg altijd naar dat soort details. ‘Sinds drie maanden.’ Ik grijnsde en ik zag dat Zayn beetje raar keek. ‘Jij vertelt ons helemaal niets?’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, ik wilde liever dat het nog geheim was voor iedereen. Alleen Rosa wist het.’ Niall keek naar Rosa en Rosa moest glimlachen. ‘Niall, Ze had beloofd niets te zeggen dus je kunt niet boos op haar worden. ‘Zullen we iets gaan eten?’ onderbrak Niall mij. Ik grijnsde en knikte. ‘Tuurlijk vreetbeer.’ We liepen met z’n allen naar het restaurantje wat daar bij het concertgebouw zat. Nadat we iets hadden gegeten gingen we naar huis. Ik glimlachte en beet op mijn lip. Ik smsde mijn vriendin en ik glimlachte. Gelijk kreeg ik een smsje terug. Het gaf me altijd een vrolijk gevoel. We stapten uiteindelijk in de auto op weg naar huis. Eigenlijk het hotel. Ik keek naar Harry. ‘Waar gaan we morgen heen?’ Harry haalde zijn schouders op. ‘Geen idee, dat zie ik morgen wel.’ Ik moest lachen om hem. We liepen naar onze slaapkamer en gingen slapen.