98. Wait what?! A date?!

'Dus wat jij me probeert te vertellen is dat je niet wist dat je die Theodoor hebt gezoend, dat je niet wist dat je verliefd op hem bent geworden, en dat hij je mee uit heeft gevraagd?' Vroeg Ginny. 'Yep, dat is het volgens mij wel zo beetje.' Hermelien grinnikte op de achtergrond. 'Ik hoop wel dat je weet wat hij bedoelde toen hij zei dat hij vrijdag iets leuks met jou wou gaan doen.' Olette knikte. 'Tuurlijk, hij wilt gewoon met me rondhangen.' Ginny en Hermelien barstten in lachen uit en rolden in het gras omdat ze gewoonweg niet meer rechtop konden zitten. "We wisten al dat ze niet bepaald slim was, maar ik wist niet dat ze zo... niet op de hoogte was." Fluisterde een stem. Olette keek fronsend om haar heen. 'Ik ben wel op de hoogte!' Ginny en Hermelien hadden het niet gehoord omdat ze te hard lachten. 'Jeetje, zo grappig is het ook weer niet.' Mompelde ze.
Toen ze waren uitgelachen, en dat duurde erg lang, kwamen Ginny en Hermelien weer naast Olette zitten die wonderbaarlijk genoeg inslaap was gevallen. Ginny tikte haar wakker en Olette pakte haar arm meteen vast en ging rechtop zitten. 'Wie- ow, jij bent het.' Ze wreef in haar ogen en keek slaperig naar Ginny die haar beledigd aankeek. 'Ík ben het maar? Sorry hoor, maar ik ben dé Ginny die jou kan helpen met je liefdes problemen, dus zeg dat nooit meer.' Olette knikte. 'Sorry.' Hermelien keek haar bezorgd aan. 'Slaap je wel voldoende?' Olette knikte. 'Laten we het nu maar hebben over het feit dat je niet weet wat Theodoor bedoelde.' Ginny grinnikte even maar ging al snel verder. 'Wat Theodoor dus bedoelde was dat hij met je uit wilt, zoals een date. En voor we gaan vragen wat dat is, dat is een afspraakje dat meestal stelletjes doen. Het is vaak super romantisch zoals bijvoorbeeld ergens zitten bij zonsondergang of een kamer met overal kaarsjes om je heen en in het midden van de kamer een tafel voor twee.' Hermelien haalde Ginny uit haar nogal droomverwekkende uitleg. 'Ow...' Ginny wou iets zeggen maar Hermelien gebaarde dat ze even moest wachten en wees naar Olette die even fronste. 'Wacht wat?!' Olette ging rechtop staan en begon heen en weer te lopen. "Héhé, nu heeft ze het door." Olette negeerde het gefluister en bleef ijsberen. 'Dus wat je me probeert te vertellen is dat Theodoor me uit heeft gevraagd om iets romantisch te doen?!' Ginny knikte. Hermelien kwam ertussen. 'Maar hoe laat zouden jullie afspreken en waar?' Olette dacht even na maar hield haar schouders op. 'Dat is het officieel nog geen date.' Olette ging opgelucht zitten. 'Jeetje Ginny, laat me nooit meer zo schrikken!' 'Ik kan best gelijk hebben.' 'Ik vraag wel hoe laat het is en dan vertel ik het jullie wel. Na het avondeten, is dat goed?' Ze knikten en Olette stond op. 'Ik ga het nu vragen. Zie jullie dan wel.' Ginny en Hermelien knikten en Olette liep vlug richting het kasteel. 'Ik kan serieus niet geloven dat ze niet wist wat daten was en al die dingen! Heeft ze al die tijd opgesloten gezeten in haar huis of zo?' Hermelien grinnikte. 'Je vind het echt erg hé.' Ginny knikte. 'Het is de liefde! Dat hoort iedereen wel te kennen!'

Vlug rende Olette de laatste trappen af toen ze tegen iemand opbotste. Sorry!' Ze zag Draco op de trap liggen -of hoe je het ook kon noemen- en ging meteen rechtop staan. Ze hielp hem overeind. 'Sorry sorry sorry!' Hij rolde met zijn ogen. 'Jij botst wel vaak tegen mensen op weet je.' Olette knikte. 'Het spijt me zo! Ik denk dat dat gewoon een vage aandoening van me is waar ik nooit vanaf zal komen. Maar waar ga jij naartoe? Zou jij niet samen met Blaise, Korzel en Kwast huiswerk maken? Want ik laat jullie echt niet overschrijven hoor.' Draco grinnikte. 'Geloof het of niet, het is af.' Ze gaf een opgeluchte zucht. 'Mooi. Hey, is Theodoor ik de leerlingenkamer? Ik moest hem nog iets vragen.' Hij knikte. 'Volgens mij zitten ze nog op de bank.' Ze stak snel haar duim op en rende de trap af. 'Zie je zo wel weer!' Riep ze nog even.
'Theodoor!' Theodoor keek op van zijn boek en zag Olette voor hem staan. 'Kan ik naast je komen zitten?' Hij knikte en schoof op. 'Waarom zit je zo alleen?' Hij hield zijn schouders op. 'Ik lees dus ben ik best saai voor de rest.' 'Je bent niet saai vind ik. Wel rustig maar dat is juist fijn, vooral als we jou vergelijken met Blaise.' Hij lachte. 'Mare, ik vroeg me iets af. Hoe laat spreken we af vrijdag en waar?' Hij kreeg het even warm van binnen toen hij haar enthousiasme zag. Hij dacht even na en deed net zijn mond open om te antwoorden toen de kat van Patty hem besprong.

Ja, Patty heeft een kat Omdat deze story niet het laatste Patty nieuws geeft zag ik maar even dat ze een kat heeft gekregen voor haar verjaardag in de kerst... En die kat is net zo erg als Patty zelf. Kudo? Reactie?