*33

Naomi stopte weer even, nam nog een slok drinekn en ging weer verder:"Dean hielp me overal mee en soms, als ik mijn eten al op had en hij nog niet, en hij zag dat ik nog trek had, gaf hij een deel van zijn eten aan mij. Toen ik 11 was, en hij 17, besloot hij om zelf ook te gaan werken, zodat we meer geld hadden. Hij zei dat hij in een groentenwinkel werkte, maar ik geloofde hem niet. Hij kwam namelijk altijd heel gespannen thuis en hij werkte ook weleens 'savonds. Maar ik had, sinds hij werkte, nooit meer honger, dus ik klaagde niet. Mijn moeder merkte niks. Toen mijn moeder er op een avond er weer eens niet was, kwam dean, zoals altijd op de rand van mijn bed zitten, en vertelde over zijn droom, die hij de vorige nacht had gehad. Ik luisterde niet, maar onderbrak hem:"In welke winkel werk je?" Hij keek me raar aan. "Bij de groenteboer, hoezo?" "Je werkt niet bij de groenteboer, want dat heb ik gisteren daar gevraagd." zei ik scherp. "Naomi! Ik wil graag dat je je er buiten houd!" zei Dean hard. Ik schrok, zo deed hij nooit tegen mij. "Nou, ga dan maar weg." zei ik en ik draaide me om. "Oke weltrusten lieverd.: zei Dean onthutst. Hij wou me een kus geven, maar ik trok de dekens over m'n hoofd, iets waar ik later spijt van had." Naomi slikte en staarde even voor zich uit. "De volgende dag hoefde ik niet naar school en ik deed alsof er niks aan de hand was." "Kun je heel even stoppen, ik moet weer pisse."onderbrak Carlos Naomi. Naomi keek hem verbaast aan. "Kop dicht!" riepen we allemaal naar Carlos. Carlos keek Naomi verontschuldigend aan en zei zacht:"Oke ga maar weer verder."

"MIJn moeder was weg en Dean paste op mij. Op een gegeven moment kreeg hij een sms. Ik zag dat hij angstig het smsje las. "Ik moet even weg." zei hij tegen mij, met overslaande stem. "Wees lief en doe geen dingen die niet mogen." Dean stond op en kuste me op mijn wang. Ik sloeg mijn armen om hem heen, alsof ik wist wat er ging gebeuren. Ik keek hoe Dean wegging en ineens had ik het idee om hem te volgen. Ik volgde hem en het leek alsof hij niks door had, gelukkig. We kwamen bij een oude kazerne, waar ik nooit heen mocht. Tot mijn grote verbazing ging Dean naar binnen. Ik slikte mijn angst in en volgde hem, zo onopvallend mogelijk. Ik hoorde allemaal stemmen. Er was een groep jongens met elkaar aan het praten en het klonk niet bepaald aardig. Ik sloop naar binnen en verstopte me achter een dikke pilaar. Deans stem mengde zich in het gesprek. Het klonk steeds meer als geruzie. Ik ving een aantal woorden op: Geld, heroïne en dealen." Het waren drugdealers!En Daen deed mee! Daarom had hij de laatste tijd zoveel geld, maar ook zoveel angst!" Naomi stopte weer en er rolde een traan over haar wang. Het was stil en iedereen wist wat er ging komen. Gabriëla stond op, ging naast Naomi zitten en sloeg een arm om hhaar heen. Naomi ging weer verder:"Een van de jongens begon steeds harder te schreeuwen en Dean schreeuwde terug. Ik gluurde om het hoekje van de pilaar en zag 5 jongens, allemaal groot en gespierd, in een kring om Dean staan. De leider van het groepje stompte Dean in zijn maag. Het was verschrikkelijk om toe te kijekn, terwijl ik niks kon doen. De andere jongens begonnen ook te meppen en ik zag dat Deean ging verliezen." Naomi huilde nu echt. Ik keek de kring rond. Iedereen had tranen in hun ogen, zelfs de jongens. Ik had ook moeite om het droog te houden. Naomi haalde haar neus op en ging weer verder:" De leider pakte een mes en stak Dean twee keer in zijn buik. Daarna rende ze weg. Ik wou ze uitschelden, de politie bellen, de held uithangen, maar ik kon het niet. Verdoofd liep ik naar Dean toe en zakte huilendnaast hem neer. Hij aaide over mijn wang en zei:"Naomi, ga naar LA en maak me trots. Ik hou van je, lieverd" Zijn ogen rolden weg en z'n hart stopte met kloppen. Ik riep om hulp, smeekte Dean te blijven leven, tevergeefs. Ik boog me over Deans lichaam en gaf hem een zoen. Daarna werd alles zwart...

~Oke een vet zielig stukje. sorry! Ik moest bijna huilen toen ik het schreef:$ please reacties kudos en abos!!~