*13.1*~ Linh

k liep het bos in en bleef lopen, uren achter elkaar zonder te stoppen. Uiteindelijk kwam ik aan de voet van de bergen. Ik ging zitten en was niet van plan om nog terug te gaan. Alles was over. Het begon al donker te worden, en ik ging ergens in het gras zitten. Niet veel later hoorde ik voetstappen, waarschijnlijk Seth of een van de Cullens. Jake was te druk met Renesmee. Ik sloeg machteloos op de grond. Ik had het geweten. Vanaf het moment dat hij zei dat Seth op mij was ingeprent. Maar dat wilde ik helemaal niet. Hij mocht Renesmee, dan had Jake tenminste weer. “Wat doe jij hier?”, vroeg een vriendelijke, maar onbekende stem. “Me kut voelen. Wie ben jij?”, vroeg ik. “Ik ben Linh.” “Aurora.”, zei ik.. Ik keek eens goed naar haar. Ze was overduidelijk vampier, maar
ze straalde niet iets bedreigends uit. Ze had wel rode ogen, maar het maakte me toch niet veel uit. “Dus, waarom is je leven zo verschrikkelijk? Laat me raden, liefdesverdriet.” “Jij mag nooit meer raden.”, zei ik met een flauwe glimlach. We praette uren lang. Over mijn leven, over haar leven, en dood. (Zrry, droogheid) Plotseling merkte ik dat het donker was, koud en dat het zachtjes begon te miezeren. Ik rilde. “Zal ik je naar huis brengen?”, vroeg Linh. “Graag, ik heb er namelijk vier uur over gedaan om hier te komen.

De volgende dag was ik zo slim om me mobieltje mee te nemen toen ik weer het bs in ging. Het was nog vroeg in de ochtend, maar ik kon niet slapen, omdat Bella nu midden in haar transformatie zat. Misschien was het slim om even een paar dagen uit haar buurt te blijven. Of de rest van mijn leven, whatever is the longest. Ik had niet meer met Jake gesproken. Hij had het wel geprobeerd, maar ik had er geen behoefte aan. “Heb je zin om naar mijn huis te gaan? Het is niet zo ver van hier.”, zei Linh. “Oké.”

Haar huis was niet heel groot, maar wel heel schattig. “Wil je wat drinken?”, vroeg ze. “Water.”, zei ik. “Dus, waarom was je gister twintig kilometer van huis?” Dat onderwerp had ik graag overgeslagen. Dus ik begon te vertellen.