Part 4.2 - Headache.

Melissa point of view.
Het was rustig in de bus, of nou ja, rustig is niet het goede woord. De jongens zijn absoluut niet rustig, eerder druk. Liam en Zayn zijn tegen elkaar een vecht spel aan het spelen op de xbox, Louis en Veronique zitten aan elkaar geplakt, Eva leest een tijdschrift, Niall eet en Harry zit wat op zijn mobiel te kloten. Liam en Zayn zijn aan het schreeuwen tegen de xbox dat hij mee moet werken en het een rot spel is. “wat een rot spel!” roept Zayn weer eens wanneer hij een klap krijgt van Liam. “Stop er dan mee.” Zucht ik. “Nee, dit spel is leuk, Alleen het is een rot spel.” Zegt hij. Ik schiet in de lach. “juist.” Ik voel hoe er een steek door mijn hoofd gaat. Ik grijp met mijn handen naar mijn hoofd en voel duizeligheid opkomen. Zwarte vlekken vormen zich voor mijn ogen. Ik knijp mijn ogen samen. “gaat het wel?” hoor ik Louis vragen. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en rolt eenzaam over mijn wang. Ik hoor iemand opstaan en voel hoe diegene zich naast mij op de bank plaatst. Ik kijk op en zie in een waas een persoon naast me. Ik kan er nog net uithalen dat het Louis is. Hij slaat zijn armen rond mijn lichaam. “Melissa, wat is er aan de hand?” vraagt hij bezorgt en lichtelijk in paniek. De rest van de jongens zijn ook om ons heen gaan staan. Eva laat zich aan de andere kant van me neerzakken, legt haar hand op mijn rug en wrijft er zacht over. “Ik kreeg opeens allemaal steken in mijn hoofd.” Zeg ik zacht wanneer de pijn wat minder is.

Louis point of view.
Ik zie in mijn ooghoek hoe Melissa een pijnlijk gezicht trekt en naar haar hoofd grijpt. “gaat het wel?” Stupid question Louis. Tuurlijk gaat het niet. Een traan rolt over haar wang. Ik duw Veronique snel van me af. Ze slaakt verontwaardigt een kreetje. Ik kijk haar boos aan en loop snel naar Melissa. Ik laat me naast haar op de bank zakken en sla mijn armen om haar lichaam heen. “Melissa, wat is er aan de hand?” vraag ik bezorgt en toch best wel in paniek. De rest van de jongens komen ook rond ons heen staan. Eva laat zich aan de andere kant van Melissa zakken en legt haar hand op Melissa haar rug. Ze wrijft zacht over haar rug. “Ik kreeg opeens allemaal steken in mijn hoofd.” Fluistert ze zacht. Ik trek haar bij me op schoot, wat een boze blik van Veronique oplevert. Maar het kan me niet schelen, Melissa is nu even belangrijker. Ze legt haar hoofd onzeker tegen mijn borst en ademt rustig in en uit. Ik streel met mijn hand door haar haar.

-
De top moet lukken toch? Ongeveer 10 kudo's erbij? (: