Your hell and my hell are 2 different things,, eddie 26 {twilight}

goodbye
When you asked me what was wrong I said “nothing”……. After you left I whispered everything.

She takes a step back,, “You really don't want to give us a chance,, do you??” Before I can answer,, she is gone. I know I was mean,, but this is for the best. Right??

I turn into bed early that night. He was standing for my house again,, just checking if I was “safe”. Like I know if I should if I feel safe around him anymore. The people I like the most right here,, are the worst enemies I cloud ever get. I hardly sleep that night,, every time I close my eyes I see them biting me till dead.

At 4 o'clock I get out of bed. “Do you really think we will bite you” It's his voice. They said the same thing about my dog,, but they have putted him down too I don't say it out loud,, I hope that if I ignore him,, he eventually will go away. “Ignoring your problem isn't going to help” Have you tried?? I set myself down at the kitchen table. “You want to eat something” You probably want eat me Still I keep my mouth shut.

I turn myself and walk to the couch. “please say something” he sits in front of me on the small table. “You wanna hear something from me” he nods. “LEAVE ME ALONE!!!!!!!” I shout,, so I mucked up my silence treatment. “Be careful in Berlin” he stands up and leave. “stupid,, big headed,, ow look at me I'm better then you,, freakish vampire”

I think about starting a journey to my bedroom,, but it's to far. I fall a sleep on the couch. This time I have a beautiful dream,, but still about the Cullens. I see Edward,, his hand goes threw my hair,, my hand is on his chest. His other hand is on my hip and pulls me closer to him. When my body is against his,, his head comes closer. His lips almost touch mine,, and at exactly that moment I get a text and I wake up.

It's just my mom,, but I'm glad to be awake. I don't wanna kiss him,, I hate him. Now even more,, sins I know his “secret”,, then when I didn't know. “I'm glad when I'm outta here,, stupid vampires messes with my head”

The days go by slowly,, I'm bored the whole time. I don't have any friends who comes to visit me,, accept the Cullens would come if I weren't mad/scared. I've walked a few rounds around the town,, even past by their house. It gives me the creeps,, just by walking by. The thought that they could kill me in a sec,,brrr. Man what did I get myself into.

When I next realize it,, I'm already at the airport. This time there is a nice girl behind the counter,, and no hallucinated vampires. There is peace. Okay,, I could have been happier about leaving but staying here is also wrong.

After the call that the plane has landed and that the boarding starts,, it gets busy at the gate. Some one helps me to my place and I sit at the window. Now comes the worst part about flying,, the take-off.

Thank god,, 15 hours later I'm safe on the ground again. I thank the air hostess for the nice service and get off the plane. When I'm waiting for my bags some one walks up behind me. “Hii Alien”

she finally let go of her fake smile as the tears slowly rolled down her face as she whispered to herself "i don't wanna be me"

vaarwel
Toen je me vroeg wat er mis was ik zei “niets”..... Nadat jij weg was fluisterde ik “alles”.

Ze neemt een stap terug,, “Je wilt ons egt geen kans geven,, of wel” voordat ik kan antwoorden, is ze weg. Ik weet dat ik gemeen was,, maar dit is voor de beste. Tog??

Ik ga vroeg naar bed die nacht. Hij stond voor mijn huis opnieuw,, controle of ik “veilig” was. Alsof ik zou weten of ik me veiliger voel wanneer hij in de buurt is. De mensen die ik het meeste mag hier,, zijn de ergste vijanden die ik ooit kan hebben. Ik kan nauwelijks slapen die nacht,, elke keer als ik mijn ogen dicht doe zie ik ze me tot dood bijten.

Om 4 uur ga ik uit bed. “Denk je echt dat we je bijten” het is zijn stem. Ze zei hetzelfde over mijn hond,, maar hem hebben ze ook moeten afmaken Ik zeg het niet hardop,, Ik hoop dat als ik hem negeer,, hij uiteindelijk zal verdwijnen. “Je kunt je problemen niet negeren” Heb je dat geprobeerd?? ik zet mezelf neer aan de keukentafel. “Wil je iets eten” Jij wilt waarschijnlijk mij eten . Maar ik houd mijn mond dicht.

Ik sta op en loop naar de bank. “zeg alsjeblieft iets” hij zit voor me op de kleine tafel. “Jij wilt horen iets van mij” Hij knikt. “LAAT ME MET RUST!!!!!!!” schreeuw ik,, dus ik heb mijn doodzwijging verpest. “Wees voorzichtig in Berlijn” hij staat op en vertrekt. “stomme,, egotrippende,, ow kijk mij nou ik ben beter dan jou,, gefreakte vampier”

Ik denk na over een reis te starten naar mijn slaapkamer,, maar het is te ver. Ik val op de bank in slaap. Deze keer heb ik een mooie droom, maar nog steeds over de Cullens. Ik zie Edward,, zijn hand gaat door mijn haar,, mijn hand op zijn borst. Zijn andere hand ligt op mijn heup en trekt me dichter bij hem. Wanneer mijn lichaam tegen zijne is,, komt zijn hoofd dichterbij. Zijn lippen raken bijna de mijne,, en op precies dat moment krijg ik een sms en ben ik wakker.

Het is gewoon mijn moeder,, maar ik ben blij dat ik wakker ben. Ik wil geen kus hem,, Ik haat hem. Nu nog meer,, nu ik zijn “geheim” weet,, als toen ik het niet wist. “Ik ben blij als ik hier weg ben,, domme vampieren kloten met mijn hoofd”

De dagen gaan langzaam,, ik verveel me de hele tijd. Ik heb geen vrienden die op bezoek koment mij,, alleen de Cullens zouden komen als ik niet boos/bang was. Ik liep een paar rondjes rond de stad,, zelfs langs hun huis. Het geeft me kippevel,, gewoon er langs lopen al. De gedachte dat ze me in een seconde kunnen me vermoorden,, brrr. Man waar heb ik mezelf ingehaalt.

Voor ik het doorheb,, ben ik al op de luchthaven. Deze keer is er een aardig meisje achter de balie, en geen hallucineerde vampieren. Er is vrede. Oke, ik had kunnen zijn gelukkiger over vertrekken,, maar hier blijven is ook verkeerd.

Na het gesprek dat het vliegtuig is geland en dat de instappen begint,, wordt het druk bij de gate. Iemand helpt me naar mijn plaats en ik zit aan het raam. Nu komt het ergste over vliegen,, is de opstijging.

Godzijtdank,, 15 uur later ben ik veilig op de grond,, opnieuw. Ik dank de stewardess voor de fijne vlucht en stapt uit het vliegtuig. Als ik wacht op mijn tassen loopt er iemand achter me. “Hii Alien”

uiteindelijk laat ze zich gaan van haar gemaakte glimlach als de tranen langzaam van haar gezicht rollen als ze fluisterd tegen zichzelf "ik wil mezelf niet zijn"